ἀποστερησαμένα

See also: ἀποστερησάμενα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.naː/ → /a.pos.te.ri.saˈme.na/ → /a.pos.te.ri.saˈme.na/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.sa.mé.naː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝.saˈme.na/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.na/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.na/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.ri.saˈme.na/

Participle

ἀποστερησᾰμένᾱ • (aposterēsaménā)

1. feminine nominative/accusative/vocative dual of ἀποστερησάμενος (aposterēsámenos)