ἀποστερηθέντι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.ti/ → /a.pos.te.riˈθen.ti/ → /a.pos.te.riˈθen.di/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.pos.te.rɛː.tʰén.ti/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.pos.te.re̝ˈtʰen.ti/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.pos.te.riˈθen.di/

Participle

ἀποστερηθέντῐ • (aposterēthénti)

1. masculine/neuter dative singular of ἀποστερηθείς (aposterētheís)