ἀποκοπῇ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.ko.pɛ̂ːi̯/ → /a.po.koˈpi/ → /a.po.koˈpi/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.ko.pɛ̂ːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.koˈpe̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.koˈpi/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.koˈpi/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.koˈpi/

Noun

ἀποκοπῇ • (apokopêi)

1. dative singular of ἀποκοπή (apokopḗ)