ἀποκηδέω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀποκαδέω (apokadéō) — Doric

Etymology

From ἀποκηδής (apokēdḗs) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.kɛː.dé.ɔː/ → /a.po.ciˈðe.o/ → /a.po.ciˈðe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.kɛː.dé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.ke̝ˈde.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.ciˈðe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.ciˈðe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.ciˈðe.o/

Verb

ἀποκηδέω • (apokēdéō)

1. to be careless, negligent, remiss
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 410-414:

     ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται· οὐ σφῶϊν κομιδὴ παρὰ Νέστορι ποιμένι λαῶν ἔσσεται, αὐτίκα δʼ ὔμμε κατακτενεῖ ὀξέϊ χαλκῷ, αἴ κʼ ἀποκηδήσαντε φερώμεθα χεῖρον ἄεθλον. ἀλλʼ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὅττι τάχιστα

     hôde gàr exeréō, kaì mḕn tetelesménon éstai; ou sphôïn komidḕ parà Néstori poiméni laôn éssetai, autíka d úmme katakteneî oxéï khalkôi, aí k apokēdḗsante pherṓmetha kheîron áethlon. all ephomarteîton kaì speúdeton hótti tákhista

Conjugation

   Present: ἀποκηδέω, ἀποκηδέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀποκηδέω	ἀποκηδέεις	ἀποκηδέει	ἀποκηδέετον	ἀποκηδέετον	ἀποκηδέομεν	ἀποκηδέετε	ἀποκηδέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀποκηδέω	ἀποκηδέῃς	ἀποκηδέῃ	ἀποκηδέητον	ἀποκηδέητον	ἀποκηδέωμεν	ἀποκηδέητε	ἀποκηδέωσῐ(ν)
	optative	ἀποκηδέοιμῐ	ἀποκηδέοις	ἀποκηδέοι	ἀποκηδέοιτον	ἀποκηδεοίτην	ἀποκηδέοιμεν	ἀποκηδέοιτε	ἀποκηδέοιεν
	imperative		ἀποκήδεε	ἀποκηδεέτω	ἀποκηδέετον	ἀποκηδεέτων		ἀποκηδέετε	ἀποκηδεόντων
middle/ passive	indicative	ἀποκηδέομαι	ἀποκηδέῃ, ἀποκηδέει	ἀποκηδέεται	ἀποκηδέεσθον	ἀποκηδέεσθον	ἀποκηδεόμεθᾰ	ἀποκηδέεσθε	ἀποκηδέονται
	subjunctive	ἀποκηδέωμαι	ἀποκηδέῃ	ἀποκηδέηται	ἀποκηδέησθον	ἀποκηδέησθον	ἀποκηδεώμεθᾰ	ἀποκηδέησθε	ἀποκηδέωνται
	optative	ἀποκηδεοίμην	ἀποκηδέοιο	ἀποκηδέοιτο	ἀποκηδέοισθον	ἀποκηδεοίσθην	ἀποκηδεοίμεθᾰ	ἀποκηδέοισθε	ἀποκηδέοιντο
	imperative		ἀποκηδέου	ἀποκηδεέσθω	ἀποκηδέεσθον	ἀποκηδεέσθων		ἀποκηδέεσθε	ἀποκηδεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀποκηδέειν				ἀποκηδέεσθαι
participle	m	ἀποκηδέων				ἀποκηδεόμενος
	f	ἀποκηδέουσᾰ				ἀποκηδεομένη
	n	ἀποκηδέον				ἀποκηδεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἀποκηδῶ, ἀποκηδοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀποκηδῶ	ἀποκηδεῖς	ἀποκηδεῖ	ἀποκηδεῖτον	ἀποκηδεῖτον	ἀποκηδοῦμεν	ἀποκηδεῖτε	ἀποκηδοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἀποκηδῶ	ἀποκηδῇς	ἀποκηδῇ	ἀποκηδῆτον	ἀποκηδῆτον	ἀποκηδῶμεν	ἀποκηδῆτε	ἀποκηδῶσῐ(ν)
	optative	ἀποκηδοίην, ἀποκηδοῖμῐ	ἀποκηδοίης, ἀποκηδοῖς	ἀποκηδοίη, ἀποκηδοῖ	ἀποκηδοῖτον, ἀποκηδοίητον	ἀποκηδοίτην, ἀποκηδοιήτην	ἀποκηδοῖμεν, ἀποκηδοίημεν	ἀποκηδοῖτε, ἀποκηδοίητε	ἀποκηδοῖεν, ἀποκηδοίησᾰν
	imperative		ἀποκήδει	ἀποκηδείτω	ἀποκηδεῖτον	ἀποκηδείτων		ἀποκηδεῖτε	ἀποκηδούντων
middle/ passive	indicative	ἀποκηδοῦμαι	ἀποκηδεῖ, ἀποκηδῇ	ἀποκηδεῖται	ἀποκηδεῖσθον	ἀποκηδεῖσθον	ἀποκηδούμεθᾰ	ἀποκηδεῖσθε	ἀποκηδοῦνται
	subjunctive	ἀποκηδῶμαι	ἀποκηδῇ	ἀποκηδῆται	ἀποκηδῆσθον	ἀποκηδῆσθον	ἀποκηδώμεθᾰ	ἀποκηδῆσθε	ἀποκηδῶνται
	optative	ἀποκηδοίμην	ἀποκηδοῖο	ἀποκηδοῖτο	ἀποκηδοῖσθον	ἀποκηδοίσθην	ἀποκηδοίμεθᾰ	ἀποκηδοῖσθε	ἀποκηδοῖντο
	imperative		ἀποκηδοῦ	ἀποκηδείσθω	ἀποκηδεῖσθον	ἀποκηδείσθων		ἀποκηδεῖσθε	ἀποκηδείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀποκηδεῖν				ἀποκηδεῖσθαι
participle	m	ἀποκηδῶν				ἀποκηδούμενος
	f	ἀποκηδοῦσᾰ				ἀποκηδουμένη
	n	ἀποκηδοῦν				ἀποκηδούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “ἀποκηδέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀποκηδέω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀποκηδέω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “ἀποκηδέω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀποκηδέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀποκηδέω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• ἀποκηδέω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011