ἀπογενόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.po.ɡe.nó.me.nos/ → /a.po.ʝeˈno.me.nos/ → /a.po.ʝeˈno.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.po.ɡe.nó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.po.ɡeˈno.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.po.ʝeˈno.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.po.ʝeˈno.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.po.ʝeˈno.me.nos/

Participle

ἀπογενόμενος • (apogenómenos) m (feminine ἀπογενομενη, neuter ἀπογενόμενον); first/second declension

1. aorist middle participle of ἀπογίγνομαι (apogígnomai)

Declension

First and second declension of ἀπογενόμενος; ἀπογενομένη; ἀπογενόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀπογενόμενος apogenómenos	ἀπογενομένη apogenoménē	ἀπογενόμενον apogenómenon		ἀπογενομένω apogenoménō	ἀπογενομένᾱ apogenoménā	ἀπογενομένω apogenoménō		ἀπογενόμενοι apogenómenoi	ἀπογενόμεναι apogenómenai	ἀπογενόμενᾰ apogenómena
Genitive		ἀπογενομένου apogenoménou	ἀπογενομένης apogenoménēs	ἀπογενομένου apogenoménou		ἀπογενομένοιν apogenoménoin	ἀπογενομέναιν apogenoménain	ἀπογενομένοιν apogenoménoin		ἀπογενομένων apogenoménōn	ἀπογενομένων apogenoménōn	ἀπογενομένων apogenoménōn
Dative		ἀπογενομένῳ apogenoménōi	ἀπογενομένῃ apogenoménēi	ἀπογενομένῳ apogenoménōi		ἀπογενομένοιν apogenoménoin	ἀπογενομέναιν apogenoménain	ἀπογενομένοιν apogenoménoin		ἀπογενομένοις apogenoménois	ἀπογενομέναις apogenoménais	ἀπογενομένοις apogenoménois
Accusative		ἀπογενόμενον apogenómenon	ἀπογενομένην apogenoménēn	ἀπογενόμενον apogenómenon		ἀπογενομένω apogenoménō	ἀπογενομένᾱ apogenoménā	ἀπογενομένω apogenoménō		ἀπογενομένους apogenoménous	ἀπογενομένᾱς apogenoménās	ἀπογενόμενᾰ apogenómena
Vocative		ἀπογενόμενε apogenómene	ἀπογενομένη apogenoménē	ἀπογενόμενον apogenómenon		ἀπογενομένω apogenoménō	ἀπογενομένᾱ apogenoménā	ἀπογενομένω apogenoménō		ἀπογενόμενοι apogenómenoi	ἀπογενόμεναι apogenómenai	ἀπογενόμενᾰ apogenómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀπογενομένως apogenoménōs				ἀπογενομενώτερος apogenomenṓteros				ἀπογενομενώτᾰτος apogenomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.