ἀντευεργετικός

Ancient Greek

Etymology

From ἀντευεργετέω (anteuergetéō, “return a kindness”) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.teu̯.er.ɡe.ti.kós/ → /an.te.βer.ʝe.tiˈkos/ → /an.de.ver.ʝe.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.teu̯.er.ɡe.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.te.wer.ɡe.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.te.βer.ʝe.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.te.ver.ʝe.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.de.ver.ʝe.tiˈkos/

Adjective

ἀντευεργετῐκός • (anteuergetĭkós) m (feminine ἀντευεργετῐκή, neuter ἀντευεργετῐκόν); first/second declension

1. prone to return kindnesses
   • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1124b.11

Declension

First and second declension of ἀντευεργετῐκός; ἀντευεργετῐκή; ἀντευεργετῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀντευεργετῐκός anteuergetĭkós	ἀντευεργετῐκή anteuergetĭkḗ	ἀντευεργετῐκόν anteuergetĭkón		ἀντευεργετῐκώ anteuergetĭkṓ	ἀντευεργετῐκᾱ́ anteuergetĭkā́	ἀντευεργετῐκώ anteuergetĭkṓ		ἀντευεργετῐκοί anteuergetĭkoí	ἀντευεργετῐκαί anteuergetĭkaí	ἀντευεργετῐκᾰ́ anteuergetĭkắ
Genitive		ἀντευεργετῐκοῦ anteuergetĭkoû	ἀντευεργετῐκῆς anteuergetĭkês	ἀντευεργετῐκοῦ anteuergetĭkoû		ἀντευεργετῐκοῖν anteuergetĭkoîn	ἀντευεργετῐκαῖν anteuergetĭkaîn	ἀντευεργετῐκοῖν anteuergetĭkoîn		ἀντευεργετῐκῶν anteuergetĭkôn	ἀντευεργετῐκῶν anteuergetĭkôn	ἀντευεργετῐκῶν anteuergetĭkôn
Dative		ἀντευεργετῐκῷ anteuergetĭkôi	ἀντευεργετῐκῇ anteuergetĭkêi	ἀντευεργετῐκῷ anteuergetĭkôi		ἀντευεργετῐκοῖν anteuergetĭkoîn	ἀντευεργετῐκαῖν anteuergetĭkaîn	ἀντευεργετῐκοῖν anteuergetĭkoîn		ἀντευεργετῐκοῖς anteuergetĭkoîs	ἀντευεργετῐκαῖς anteuergetĭkaîs	ἀντευεργετῐκοῖς anteuergetĭkoîs
Accusative		ἀντευεργετῐκόν anteuergetĭkón	ἀντευεργετῐκήν anteuergetĭkḗn	ἀντευεργετῐκόν anteuergetĭkón		ἀντευεργετῐκώ anteuergetĭkṓ	ἀντευεργετῐκᾱ́ anteuergetĭkā́	ἀντευεργετῐκώ anteuergetĭkṓ		ἀντευεργετῐκούς anteuergetĭkoús	ἀντευεργετῐκᾱ́ς anteuergetĭkā́s	ἀντευεργετῐκᾰ́ anteuergetĭkắ
Vocative		ἀντευεργετῐκέ anteuergetĭké	ἀντευεργετῐκή anteuergetĭkḗ	ἀντευεργετῐκόν anteuergetĭkón		ἀντευεργετῐκώ anteuergetĭkṓ	ἀντευεργετῐκᾱ́ anteuergetĭkā́	ἀντευεργετῐκώ anteuergetĭkṓ		ἀντευεργετῐκοί anteuergetĭkoí	ἀντευεργετῐκαί anteuergetĭkaí	ἀντευεργετῐκᾰ́ anteuergetĭkắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀντευεργετῐκῶς anteuergetĭkôs				ἀντευεργετῐκώτερος anteuergetĭkṓteros				ἀντευεργετῐκώτᾰτος anteuergetĭkṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• “ἀντευεργετικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀντευεργετικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀντευεργετικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)