ἀντέκρουσα

See also: αντέκρουσα

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.té.kruː.sa/ → /anˈte.kru.sa/ → /anˈde.kru.sa/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.té.kruː.sa/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /anˈte.kru.sa/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /anˈte.kru.sa/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /anˈte.kru.sa/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /anˈde.kru.sa/

Verb

ἀντέκρουσᾰ • (antékrousa)

1. first-person singular indicative aorist active of ἀντικρούω (antikroúō)