ἀνομωτέρᾳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.no.mɔː.té.raːi̯/ → /a.no.moˈte.ra/ → /a.no.moˈte.ra/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.no.mɔː.té.raːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.no.moˈte.ra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.no.moˈte.ra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.no.moˈte.ra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.no.moˈte.ra/

Adjective

ἀνομωτέρᾳ • (anomōtérāi)

1. feminine dative singular of ἀνομώτερος (anomṓteros)