ἀνομωτέρους

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.no.mɔː.té.ruːs/ → /a.no.moˈte.rus/ → /a.no.moˈte.rus/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.no.mɔː.té.ruːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.no.moˈte.rus/

Adjective

ἀνομωτέρους • (anomōtérous)

1. masculine accusative plural of ἀνομώτερος (anomṓteros)