ἀνθρωποφάγος

Ancient Greek

Etymology

From ἄνθρωπος (ánthrōpos, “person”) +‎ φάγος (phágos, “glutton”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.tʰrɔː.po.pʰá.ɡos/ → /an.θro.poˈɸa.ɣos/ → /an.θro.poˈfa.ɣos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.tʰrɔː.po.pʰá.ɡos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /an.tʰro.poˈpʰa.ɡos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /an.θro.poˈɸa.ɣos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /an.θro.poˈfa.ɣos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /an.θro.poˈfa.ɣos/

Adjective

ἀνθρωποφάγος • (anthrōpophágos) m or f (neuter ἀνθρωποφάγον); second declension

1. anthropophagous, man-eating, cannibalistic

Inflection

Second declension of ἀνθρωποφᾰ́γος; ἀνθρωποφᾰ́γον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ἀνθρωποφᾰ́γος anthrōpophágos	ἀνθρωποφᾰ́γον anthrōpophágon		ἀνθρωποφᾰ́γω anthrōpophágō	ἀνθρωποφᾰ́γω anthrōpophágō		ἀνθρωποφᾰ́γοι anthrōpophágoi	ἀνθρωποφᾰ́γᾰ anthrōpophága
Genitive		ἀνθρωποφᾰ́γου anthrōpophágou	ἀνθρωποφᾰ́γου anthrōpophágou		ἀνθρωποφᾰ́γοιν anthrōpophágoin	ἀνθρωποφᾰ́γοιν anthrōpophágoin		ἀνθρωποφᾰ́γων anthrōpophágōn	ἀνθρωποφᾰ́γων anthrōpophágōn
Dative		ἀνθρωποφᾰ́γῳ anthrōpophágōi	ἀνθρωποφᾰ́γῳ anthrōpophágōi		ἀνθρωποφᾰ́γοιν anthrōpophágoin	ἀνθρωποφᾰ́γοιν anthrōpophágoin		ἀνθρωποφᾰ́γοις anthrōpophágois	ἀνθρωποφᾰ́γοις anthrōpophágois
Accusative		ἀνθρωποφᾰ́γον anthrōpophágon	ἀνθρωποφᾰ́γον anthrōpophágon		ἀνθρωποφᾰ́γω anthrōpophágō	ἀνθρωποφᾰ́γω anthrōpophágō		ἀνθρωποφᾰ́γους anthrōpophágous	ἀνθρωποφᾰ́γᾰ anthrōpophága
Vocative		ἀνθρωποφᾰ́γε anthrōpopháge	ἀνθρωποφᾰ́γον anthrōpophágon		ἀνθρωποφᾰ́γω anthrōpophágō	ἀνθρωποφᾰ́γω anthrōpophágō		ἀνθρωποφᾰ́γοι anthrōpophágoi	ἀνθρωποφᾰ́γᾰ anthrōpophága
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ἀνθρωποφᾰ́γως anthrōpophágōs			ἀνθρωποφᾰγώτερος anthrōpophagṓteros			ἀνθρωποφᾰγώτᾰτος anthrōpophagṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• ἀνθρωποφᾰγέω (anthrōpophagéō)
• ἀνθρωποφᾰγῐ́ᾱ (anthrōpophagíā)
• ἀνθρωποφᾰγῐκῶς (anthrōpophagikôs)

 

Descendants

• → Latin: anthrōpophagus (see there for further descendants)

Further reading

• “ἀνθρωποφάγος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀνθρωποφάγος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνθρωποφάγος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)