ἀνδρόμεος

Ancient Greek

Etymology

From ἀνήρ (anḗr, “man”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /an.dró.me.os/ → /anˈdro.me.os/ → /anˈdro.me.os/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /an.dró.me.os/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /anˈdro.me.os/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /anˈdro.me.os/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /anˈdro.me.os/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /anˈdro.me.os/

Adjective

ἀνδρόμεος • (andrómeos) m (feminine ἀνδρομέη, neuter ἀνδρόμεον); first/second declension

1. (Epic) human

Declension

First and second declension of ᾰ̓νδρόμεος; ᾰ̓νδρομέη; ᾰ̓νδρόμεον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓νδρόμεος ăndrómeos	ᾰ̓νδρομέη ăndroméē	ᾰ̓νδρόμεον ăndrómeon		ᾰ̓νδρομέω ăndroméō	ᾰ̓νδρομέᾱ ăndroméā	ᾰ̓νδρομέω ăndroméō		ᾰ̓νδρόμεοι ăndrómeoi	ᾰ̓νδρόμεαι ăndrómeai	ᾰ̓νδρόμεᾰ ăndrómeă
Genitive		ᾰ̓νδρομέου / ᾰ̓νδρομεοῖο / ᾰ̓νδρομέοιο / ᾰ̓νδρομεόο / ᾰ̓νδρομέοο ăndroméou / ăndromeoîo / ăndroméoio / ăndromeóo / ăndroméoo	ᾰ̓νδρομέης ăndroméēs	ᾰ̓νδρομέου / ᾰ̓νδρομεοῖο / ᾰ̓νδρομέοιο / ᾰ̓νδρομεόο / ᾰ̓νδρομέοο ăndroméou / ăndromeoîo / ăndroméoio / ăndromeóo / ăndroméoo		ᾰ̓νδρομέοιῐν ăndroméoiĭn	ᾰ̓νδρομέαιν / ᾰ̓νδρομέαιῐν / ᾰ̓νδρομέῃῐν ăndroméai(ĭ)n / ăndroméēiĭn	ᾰ̓νδρομέοιῐν ăndroméoiĭn		ᾰ̓νδρομέων ăndroméōn	ᾰ̓νδρομεᾱ́ων / ᾰ̓νδρομεέ͜ων / ᾰ̓νδρομεῶν ăndromeā́ōn / ăndromeé͜ōn / ăndromeôn	ᾰ̓νδρομέων ăndroméōn
Dative		ᾰ̓νδρομέῳ ăndroméōi	ᾰ̓νδρομέῃ ăndroméēi	ᾰ̓νδρομέῳ ăndroméōi		ᾰ̓νδρομέοιῐν ăndroméoiĭn	ᾰ̓νδρομέαιν / ᾰ̓νδρομέαιῐν / ᾰ̓νδρομέῃῐν ăndroméai(ĭ)n / ăndroméēiĭn	ᾰ̓νδρομέοιῐν ăndroméoiĭn		ᾰ̓νδρομέοισῐ / ᾰ̓νδρομέοισῐν / ᾰ̓νδρομέοις ăndroméoisĭ(n) / ăndroméois	ᾰ̓νδρομέῃσῐ / ᾰ̓νδρομέῃσῐν / ᾰ̓νδρομέῃς / ᾰ̓νδρομέαις ăndroméēisĭ(n) / ăndroméēis / ăndroméais	ᾰ̓νδρομέοισῐ / ᾰ̓νδρομέοισῐν / ᾰ̓νδρομέοις ăndroméoisĭ(n) / ăndroméois
Accusative		ᾰ̓νδρόμεον ăndrómeon	ᾰ̓νδρομέην ăndroméēn	ᾰ̓νδρόμεον ăndrómeon		ᾰ̓νδρομέω ăndroméō	ᾰ̓νδρομέᾱ ăndroméā	ᾰ̓νδρομέω ăndroméō		ᾰ̓νδρομέους ăndroméous	ᾰ̓νδρομέᾱς ăndroméās	ᾰ̓νδρόμεᾰ ăndrómeă
Vocative		ᾰ̓νδρόμεε ăndrómee	ᾰ̓νδρομέη ăndroméē	ᾰ̓νδρόμεον ăndrómeon		ᾰ̓νδρομέω ăndroméō	ᾰ̓νδρομέᾱ ăndroméā	ᾰ̓νδρομέω ăndroméō		ᾰ̓νδρόμεοι ăndrómeoi	ᾰ̓νδρόμεαι ăndrómeai	ᾰ̓νδρόμεᾰ ăndrómeă
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Further reading

• “ἀνδρόμεος”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• ἀνδρόμεος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνδρόμεος in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• ἀνδρόμεος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• ἀνδρόμεος, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἀνδρόμεος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press