ἀνακρύπτω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-, “up”) +‎ κρύπτω (krúptō, “hide”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.krýp.tɔː/ → /a.naˈkryp.to/ → /a.naˈkrip.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.krýp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈkryp.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈkryp.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈkryp.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈkrip.to/

Verb

ἀνακρύπτω • (anakrúptō)

1. to put up, put away, hide

Conjugation

   Present: ἀνακρῠ́πτω, ἀνακρῠ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνακρῠ́πτω	ἀνακρῠ́πτεις	ἀνακρῠ́πτει	ἀνακρῠ́πτετον	ἀνακρῠ́πτετον	ἀνακρῠ́πτομεν	ἀνακρῠ́πτετε	ἀνακρῠ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνακρῠ́πτω	ἀνακρῠ́πτῃς	ἀνακρῠ́πτῃ	ἀνακρῠ́πτητον	ἀνακρῠ́πτητον	ἀνακρῠ́πτωμεν	ἀνακρῠ́πτητε	ἀνακρῠ́πτωσῐ(ν)
	optative	ἀνακρῠ́πτοιμῐ	ἀνακρῠ́πτοις	ἀνακρῠ́πτοι	ἀνακρῠ́πτοιτον	ἀνακρῠπτοίτην	ἀνακρῠ́πτοιμεν	ἀνακρῠ́πτοιτε	ἀνακρῠ́πτοιεν
	imperative		ἀνάκρῠπτε	ἀνακρῠπτέτω	ἀνακρῠ́πτετον	ἀνακρῠπτέτων		ἀνακρῠ́πτετε	ἀνακρῠπτόντων
middle/ passive	indicative	ἀνακρῠ́πτομαι	ἀνακρῠ́πτῃ, ἀνακρῠ́πτει	ἀνακρῠ́πτεται	ἀνακρῠ́πτεσθον	ἀνακρῠ́πτεσθον	ἀνακρῠπτόμεθᾰ	ἀνακρῠ́πτεσθε	ἀνακρῠ́πτονται
	subjunctive	ἀνακρῠ́πτωμαι	ἀνακρῠ́πτῃ	ἀνακρῠ́πτηται	ἀνακρῠ́πτησθον	ἀνακρῠ́πτησθον	ἀνακρῠπτώμεθᾰ	ἀνακρῠ́πτησθε	ἀνακρῠ́πτωνται
	optative	ἀνακρῠπτοίμην	ἀνακρῠ́πτοιο	ἀνακρῠ́πτοιτο	ἀνακρῠ́πτοισθον	ἀνακρῠπτοίσθην	ἀνακρῠπτοίμεθᾰ	ἀνακρῠ́πτοισθε	ἀνακρῠ́πτοιντο
	imperative		ἀνακρῠ́πτου	ἀνακρῠπτέσθω	ἀνακρῠ́πτεσθον	ἀνακρῠπτέσθων		ἀνακρῠ́πτεσθε	ἀνακρῠπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀνακρῠ́πτειν				ἀνακρῠ́πτεσθαι
participle	m	ἀνακρῠ́πτων				ἀνακρῠπτόμενος
	f	ἀνακρῠ́πτουσᾰ				ἀνακρῠπτομένη
	n	ἀνακρῠ́πτον				ἀνακρῠπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀνἔκρῠπτον, ἀνἐκρῠπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνἔκρῠπτον	ἀνἔκρῠπτες	ἀνἔκρῠπτε(ν)	ἀνἐκρῠ́πτετον	ἀνἐκρῠπτέτην	ἀνἐκρῠ́πτομεν	ἀνἐκρῠ́πτετε	ἀνἔκρῠπτον
middle/ passive	indicative	ἀνἐκρῠπτόμην	ἀνἐκρῠ́πτου	ἀνἐκρῠ́πτετο	ἀνἐκρῠ́πτεσθον	ἀνἐκρῠπτέσθην	ἀνἐκρῠπτόμεθᾰ	ἀνἐκρῠ́πτεσθε	ἀνἐκρῠ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀνακρῠ́ψω, ἀνακρῠ́ψομαι, ἀνακρῠφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνακρῠ́ψω	ἀνακρῠ́ψεις	ἀνακρῠ́ψει	ἀνακρῠ́ψετον	ἀνακρῠ́ψετον	ἀνακρῠ́ψομεν	ἀνακρῠ́ψετε	ἀνακρῠ́ψουσῐ(ν)
	optative	ἀνακρῠ́ψοιμῐ	ἀνακρῠ́ψοις	ἀνακρῠ́ψοι	ἀνακρῠ́ψοιτον	ἀνακρῠψοίτην	ἀνακρῠ́ψοιμεν	ἀνακρῠ́ψοιτε	ἀνακρῠ́ψοιεν
middle	indicative	ἀνακρῠ́ψομαι	ἀνακρῠ́ψῃ, ἀνακρῠ́ψει	ἀνακρῠ́ψεται	ἀνακρῠ́ψεσθον	ἀνακρῠ́ψεσθον	ἀνακρῠψόμεθᾰ	ἀνακρῠ́ψεσθε	ἀνακρῠ́ψονται
	optative	ἀνακρῠψοίμην	ἀνακρῠ́ψοιο	ἀνακρῠ́ψοιτο	ἀνακρῠ́ψοισθον	ἀνακρῠψοίσθην	ἀνακρῠψοίμεθᾰ	ἀνακρῠ́ψοισθε	ἀνακρῠ́ψοιντο
passive	indicative	ἀνακρῠφθήσομαι	ἀνακρῠφθήσῃ	ἀνακρῠφθήσεται	ἀνακρῠφθήσεσθον	ἀνακρῠφθήσεσθον	ἀνακρῠφθησόμεθᾰ	ἀνακρῠφθήσεσθε	ἀνακρῠφθήσονται
	optative	ἀνακρῠφθησοίμην	ἀνακρῠφθήσοιο	ἀνακρῠφθήσοιτο	ἀνακρῠφθήσοισθον	ἀνακρῠφθησοίσθην	ἀνακρῠφθησοίμεθᾰ	ἀνακρῠφθήσοισθε	ἀνακρῠφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀνακρῠ́ψειν			ἀνακρῠ́ψεσθαι		ἀνακρῠφθήσεσθαι
participle	m	ἀνακρῠ́ψων			ἀνακρῠψόμενος		ἀνακρῠφθησόμενος
	f	ἀνακρῠ́ψουσᾰ			ἀνακρῠψομένη		ἀνακρῠφθησομένη
	n	ἀνακρῠ́ψον			ἀνακρῠψόμενον		ἀνακρῠφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀνἔκρῠψᾰ, ἀνἐκρῠψᾰ́μην, ἀνἐκρῠ́φθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνἔκρῠψᾰ	ἀνἔκρῠψᾰς	ἀνἔκρῠψε(ν)	ἀνἐκρῠ́ψᾰτον	ἀνἐκρῠψᾰ́την	ἀνἐκρῠ́ψᾰμεν	ἀνἐκρῠ́ψᾰτε	ἀνἔκρῠψᾰν
	subjunctive	ἀνακρῠ́ψω	ἀνακρῠ́ψῃς	ἀνακρῠ́ψῃ	ἀνακρῠ́ψητον	ἀνακρῠ́ψητον	ἀνακρῠ́ψωμεν	ἀνακρῠ́ψητε	ἀνακρῠ́ψωσῐ(ν)
	optative	ἀνακρῠ́ψαιμῐ	ἀνακρῠ́ψειᾰς, ἀνακρῠ́ψαις	ἀνακρῠ́ψειε(ν), ἀνακρῠ́ψαι	ἀνακρῠ́ψαιτον	ἀνακρῠψαίτην	ἀνακρῠ́ψαιμεν	ἀνακρῠ́ψαιτε	ἀνακρῠ́ψειᾰν, ἀνακρῠ́ψαιεν
	imperative		ἀνάκρῠψον	ἀνακρῠψᾰ́τω	ἀνακρῠ́ψᾰτον	ἀνακρῠψᾰ́των		ἀνακρῠ́ψᾰτε	ἀνακρῠψᾰ́ντων
middle	indicative	ἀνἐκρῠψᾰ́μην	ἀνἐκρῠ́ψω	ἀνἐκρῠ́ψᾰτο	ἀνἐκρῠ́ψᾰσθον	ἀνἐκρῠψᾰ́σθην	ἀνἐκρῠψᾰ́μεθᾰ	ἀνἐκρῠ́ψᾰσθε	ἀνἐκρῠ́ψᾰντο
	subjunctive	ἀνακρῠ́ψωμαι	ἀνακρῠ́ψῃ	ἀνακρῠ́ψηται	ἀνακρῠ́ψησθον	ἀνακρῠ́ψησθον	ἀνακρῠψώμεθᾰ	ἀνακρῠ́ψησθε	ἀνακρῠ́ψωνται
	optative	ἀνακρῠψαίμην	ἀνακρῠ́ψαιο	ἀνακρῠ́ψαιτο	ἀνακρῠ́ψαισθον	ἀνακρῠψαίσθην	ἀνακρῠψαίμεθᾰ	ἀνακρῠ́ψαισθε	ἀνακρῠ́ψαιντο
	imperative		ἀνάκρῠψαι	ἀνακρῠψᾰ́σθω	ἀνακρῠ́ψᾰσθον	ἀνακρῠψᾰ́σθων		ἀνακρῠ́ψᾰσθε	ἀνακρῠψᾰ́σθων
passive	indicative	ἀνἐκρῠ́φθην	ἀνἐκρῠ́φθης	ἀνἐκρῠ́φθη	ἀνἐκρῠ́φθητον	ἀνἐκρῠφθήτην	ἀνἐκρῠ́φθημεν	ἀνἐκρῠ́φθητε	ἀνἐκρῠ́φθησᾰν
	subjunctive	ἀνακρῠφθῶ	ἀνακρῠφθῇς	ἀνακρῠφθῇ	ἀνακρῠφθῆτον	ἀνακρῠφθῆτον	ἀνακρῠφθῶμεν	ἀνακρῠφθῆτε	ἀνακρῠφθῶσῐ(ν)
	optative	ἀνακρῠφθείην	ἀνακρῠφθείης	ἀνακρῠφθείη	ἀνακρῠφθεῖτον, ἀνακρῠφθείητον	ἀνακρῠφθείτην, ἀνακρῠφθειήτην	ἀνακρῠφθεῖμεν, ἀνακρῠφθείημεν	ἀνακρῠφθεῖτε, ἀνακρῠφθείητε	ἀνακρῠφθεῖεν, ἀνακρῠφθείησᾰν
	imperative		ἀνακρύφθητῐ	ἀνακρῠφθήτω	ἀνακρῠ́φθητον	ἀνακρῠφθήτων		ἀνακρῠ́φθητε	ἀνακρῠφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀνακρῠ́ψαι			ἀνακρῠ́ψᾰσθαι		ἀνακρῠφθῆναι
participle	m	ἀνακρῠ́ψᾱς			ἀνακρῠψᾰ́μενος		ἀνακρῠφθείς
	f	ἀνακρῠ́ψᾱσᾰ			ἀνακρῠψᾰμένη		ἀνακρῠφθεῖσᾰ
	n	ἀνακρῠ́ψᾰν			ἀνακρῠψᾰ́μενον		ἀνακρῠφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀνακέκρυφᾰ, ἀνακέκρῠμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνακέκρυφᾰ	ἀνακέκρυφᾰς	ἀνακέκρυφε(ν)	ἀνακεκρύφᾰτον	ἀνακεκρύφᾰτον	ἀνακεκρύφᾰμεν	ἀνακεκρύφᾰτε	ἀνακεκρύφᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνακεκρύφω	ἀνακεκρύφῃς	ἀνακεκρύφῃ	ἀνακεκρύφητον	ἀνακεκρύφητον	ἀνακεκρύφωμεν	ἀνακεκρύφητε	ἀνακεκρύφωσῐ(ν)
	optative	ἀνακεκρύφοιμῐ, ἀνακεκρυφοίην	ἀνακεκρύφοις, ἀνακεκρυφοίης	ἀνακεκρύφοι, ἀνακεκρυφοίη	ἀνακεκρύφοιτον	ἀνακεκρυφοίτην	ἀνακεκρύφοιμεν	ἀνακεκρύφοιτε	ἀνακεκρύφοιεν
	imperative		ἀνακέκρυφε	ἀνακεκρυφέτω	ἀνακεκρύφετον	ἀνακεκρυφέτων		ἀνακεκρύφετε	ἀνακεκρυφόντων
middle/ passive	indicative	ἀνακέκρῠμαι	ἀνακέκρῠσαι	ἀνακέκρῠται	ἀνακέκρῠσθον	ἀνακέκρῠσθον	ἀνακεκρῠ́μεθᾰ	ἀνακέκρῠσθε	ἀνακέκρῠνται
	subjunctive	ἀνακεκρῠμένος ὦ	ἀνακεκρῠμένος ᾖς	ἀνακεκρῠμένος ᾖ	ἀνακεκρῠμένω ἦτον	ἀνακεκρῠμένω ἦτον	ἀνακεκρῠμένοι ὦμεν	ἀνακεκρῠμένοι ἦτε	ἀνακεκρῠμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀνακεκρῠμένος εἴην	ἀνακεκρῠμένος εἴης	ἀνακεκρῠμένος εἴη	ἀνακεκρῠμένω εἴητον/εἶτον	ἀνακεκρῠμένω εἰήτην/εἴτην	ἀνακεκρῠμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀνακεκρῠμένοι εἴητε/εἶτε	ἀνακεκρῠμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀνακέκρῠσο	ἀνακεκρῠ́σθω	ἀνακέκρῠσθον	ἀνακεκρῠ́σθων		ἀνακέκρῠσθε	ἀνακεκρῠ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀνακεκρυφέναι				ἀνακεκρῠ́σθαι
participle	m	ἀνακεκρυφώς				ἀνακεκρῠμένος
	f	ἀνακεκρυφυῖᾰ				ἀνακεκρῠμένη
	n	ἀνακεκρυφός				ἀνακεκρῠμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀνἐκεκρύφειν, ἀνακεκρῠ́μην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνἐκεκρύφειν, ἀνἐκεκρύφη	ἀνἐκεκρύφεις, ἀνἐκεκρύφης	ἀνἐκεκρύφει(ν)	ἀνἐκεκρύφετον	ἀνἐκεκρυφέτην	ἀνἐκεκρύφεμεν	ἀνἐκεκρύφετε	ἀνἐκεκρύφεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀνακεκρῠ́μην	ἀνακέκρῠσο	ἀνακέκρῠτο	ἀνακέκρῠσθον	ἀνακεκρῠ́σθην	ἀνακεκρῠ́μεθᾰ	ἀνακέκρῠσθε	ἀνακέκρῠντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future perfect: ἀνακεκρύφομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἀνακεκρύφομαι	ἀνακεκρύφῃ, ἀνακεκρύφει	ἀνακεκρύφεται	ἀνακεκρύφεσθον	ἀνακεκρύφεσθον	ἀνακεκρυφόμεθᾰ	ἀνακεκρύφεσθε	ἀνακεκρύφονται
	optative	ἀνακεκρυφοίμην	ἀνακεκρύφοιο	ἀνακεκρύφοιτο	ἀνακεκρύφοισθον	ἀνακεκρυφοίσθην	ἀνακεκρυφοίμεθᾰ	ἀνακεκρύφοισθε	ἀνακεκρύφοιντο
						middle/passive
infinitive						ἀνακεκρύφεσθαι
participle	m					ἀνακεκρυφόμενος
	f					ἀνακεκρυφομένη
	n					ἀνακεκρυφόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.