ἀνακαλύπτω

See also: ανακαλύπτω

Ancient Greek

Alternative forms

• ἀγκᾰλύπτω (ankalúptō) — Doric

Etymology

From ἀνα- (ana-) +‎ καλύπτω (kalúptō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.ka.lýp.tɔː/ → /a.na.kaˈlyp.to/ → /a.na.kaˈlip.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.ka.lýp.tɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.na.kaˈlyp.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.na.kaˈlyp.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.na.kaˈlyp.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.na.kaˈlip.to/

Verb

ἀνᾰκᾰλύπτω • (anakalúptō)

1. to uncover
2. (middle voice) to unveil (oneself)

Conjugation

   Present: ἀνακᾰλῠ́πτω, ἀνακᾰλῠ́πτομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνακᾰλῠ́πτω	ἀνακᾰλῠ́πτεις	ἀνακᾰλῠ́πτει	ἀνακᾰλῠ́πτετον	ἀνακᾰλῠ́πτετον	ἀνακᾰλῠ́πτομεν	ἀνακᾰλῠ́πτετε	ἀνακᾰλῠ́πτουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνακᾰλῠ́πτω	ἀνακᾰλῠ́πτῃς	ἀνακᾰλῠ́πτῃ	ἀνακᾰλῠ́πτητον	ἀνακᾰλῠ́πτητον	ἀνακᾰλῠ́πτωμεν	ἀνακᾰλῠ́πτητε	ἀνακᾰλῠ́πτωσῐ(ν)
	optative	ἀνακᾰλῠ́πτοιμῐ	ἀνακᾰλῠ́πτοις	ἀνακᾰλῠ́πτοι	ἀνακᾰλῠ́πτοιτον	ἀνακᾰλῠπτοίτην	ἀνακᾰλῠ́πτοιμεν	ἀνακᾰλῠ́πτοιτε	ἀνακᾰλῠ́πτοιεν
	imperative		ἀνακᾰ́λῠπτε	ἀνακᾰλῠπτέτω	ἀνακᾰλῠ́πτετον	ἀνακᾰλῠπτέτων		ἀνακᾰλῠ́πτετε	ἀνακᾰλῠπτόντων
middle/ passive	indicative	ἀνακᾰλῠ́πτομαι	ἀνακᾰλῠ́πτῃ, ἀνακᾰλῠ́πτει	ἀνακᾰλῠ́πτεται	ἀνακᾰλῠ́πτεσθον	ἀνακᾰλῠ́πτεσθον	ἀνακᾰλῠπτόμεθᾰ	ἀνακᾰλῠ́πτεσθε	ἀνακᾰλῠ́πτονται
	subjunctive	ἀνακᾰλῠ́πτωμαι	ἀνακᾰλῠ́πτῃ	ἀνακᾰλῠ́πτηται	ἀνακᾰλῠ́πτησθον	ἀνακᾰλῠ́πτησθον	ἀνακᾰλῠπτώμεθᾰ	ἀνακᾰλῠ́πτησθε	ἀνακᾰλῠ́πτωνται
	optative	ἀνακᾰλῠπτοίμην	ἀνακᾰλῠ́πτοιο	ἀνακᾰλῠ́πτοιτο	ἀνακᾰλῠ́πτοισθον	ἀνακᾰλῠπτοίσθην	ἀνακᾰλῠπτοίμεθᾰ	ἀνακᾰλῠ́πτοισθε	ἀνακᾰλῠ́πτοιντο
	imperative		ἀνακᾰλῠ́πτου	ἀνακᾰλῠπτέσθω	ἀνακᾰλῠ́πτεσθον	ἀνακᾰλῠπτέσθων		ἀνακᾰλῠ́πτεσθε	ἀνακᾰλῠπτέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀνακᾰλῠ́πτειν				ἀνακᾰλῠ́πτεσθαι
participle	m	ἀνακᾰλῠ́πτων				ἀνακᾰλῠπτόμενος
	f	ἀνακᾰλῠ́πτουσᾰ				ἀνακᾰλῠπτομένη
	n	ἀνακᾰλῠ́πτον				ἀνακᾰλῠπτόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἀνεκᾰ́λῠπτον, ἀνεκᾰλῠπτόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνεκᾰ́λῠπτον	ἀνεκᾰ́λῠπτες	ἀνεκᾰ́λῠπτε(ν)	ἀνεκᾰλῠ́πτετον	ἀνεκᾰλῠπτέτην	ἀνεκᾰλῠ́πτομεν	ἀνεκᾰλῠ́πτετε	ἀνεκᾰ́λῠπτον
middle/ passive	indicative	ἀνεκᾰλῠπτόμην	ἀνεκᾰλῠ́πτου	ἀνεκᾰλῠ́πτετο	ἀνεκᾰλῠ́πτεσθον	ἀνεκᾰλῠπτέσθην	ἀνεκᾰλῠπτόμεθᾰ	ἀνεκᾰλῠ́πτεσθε	ἀνεκᾰλῠ́πτοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἀνακᾰλῠ́ψω, ἀνακᾰλῠ́ψομαι, ἀνακᾰλῠφθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνακᾰλῠ́ψω	ἀνακᾰλῠ́ψεις	ἀνακᾰλῠ́ψει	ἀνακᾰλῠ́ψετον	ἀνακᾰλῠ́ψετον	ἀνακᾰλῠ́ψομεν	ἀνακᾰλῠ́ψετε	ἀνακᾰλῠ́ψουσῐ(ν)
	optative	ἀνακᾰλῠ́ψοιμῐ	ἀνακᾰλῠ́ψοις	ἀνακᾰλῠ́ψοι	ἀνακᾰλῠ́ψοιτον	ἀνακᾰλῠψοίτην	ἀνακᾰλῠ́ψοιμεν	ἀνακᾰλῠ́ψοιτε	ἀνακᾰλῠ́ψοιεν
middle	indicative	ἀνακᾰλῠ́ψομαι	ἀνακᾰλῠ́ψῃ, ἀνακᾰλῠ́ψει	ἀνακᾰλῠ́ψεται	ἀνακᾰλῠ́ψεσθον	ἀνακᾰλῠ́ψεσθον	ἀνακᾰλῠψόμεθᾰ	ἀνακᾰλῠ́ψεσθε	ἀνακᾰλῠ́ψονται
	optative	ἀνακᾰλῠψοίμην	ἀνακᾰλῠ́ψοιο	ἀνακᾰλῠ́ψοιτο	ἀνακᾰλῠ́ψοισθον	ἀνακᾰλῠψοίσθην	ἀνακᾰλῠψοίμεθᾰ	ἀνακᾰλῠ́ψοισθε	ἀνακᾰλῠ́ψοιντο
passive	indicative	ἀνακᾰλῠφθήσομαι	ἀνακᾰλῠφθήσῃ	ἀνακᾰλῠφθήσεται	ἀνακᾰλῠφθήσεσθον	ἀνακᾰλῠφθήσεσθον	ἀνακᾰλῠφθησόμεθᾰ	ἀνακᾰλῠφθήσεσθε	ἀνακᾰλῠφθήσονται
	optative	ἀνακᾰλῠφθησοίμην	ἀνακᾰλῠφθήσοιο	ἀνακᾰλῠφθήσοιτο	ἀνακᾰλῠφθήσοισθον	ἀνακᾰλῠφθησοίσθην	ἀνακᾰλῠφθησοίμεθᾰ	ἀνακᾰλῠφθήσοισθε	ἀνακᾰλῠφθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἀνακᾰλῠ́ψειν			ἀνακᾰλῠ́ψεσθαι		ἀνακᾰλῠφθήσεσθαι
participle	m	ἀνακᾰλῠ́ψων			ἀνακᾰλῠψόμενος		ἀνακᾰλῠφθησόμενος
	f	ἀνακᾰλῠ́ψουσᾰ			ἀνακᾰλῠψομένη		ἀνακᾰλῠφθησομένη
	n	ἀνακᾰλῠ́ψον			ἀνακᾰλῠψόμενον		ἀνακᾰλῠφθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἀνεκᾰ́λῠψᾰ, ἀνεκᾰλῠψᾰ́μην, ἀνεκᾰλῠ́φθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνεκᾰ́λῠψᾰ	ἀνεκᾰ́λῠψᾰς	ἀνεκᾰ́λῠψε(ν)	ἀνεκᾰλῠ́ψᾰτον	ἀνεκᾰλῠψᾰ́την	ἀνεκᾰλῠ́ψᾰμεν	ἀνεκᾰλῠ́ψᾰτε	ἀνεκᾰ́λῠψᾰν
	subjunctive	ἀνακᾰλῠ́ψω	ἀνακᾰλῠ́ψῃς	ἀνακᾰλῠ́ψῃ	ἀνακᾰλῠ́ψητον	ἀνακᾰλῠ́ψητον	ἀνακᾰλῠ́ψωμεν	ἀνακᾰλῠ́ψητε	ἀνακᾰλῠ́ψωσῐ(ν)
	optative	ἀνακᾰλῠ́ψαιμῐ	ἀνακᾰλῠ́ψειᾰς, ἀνακᾰλῠ́ψαις	ἀνακᾰλῠ́ψειε(ν), ἀνακᾰλῠ́ψαι	ἀνακᾰλῠ́ψαιτον	ἀνακᾰλῠψαίτην	ἀνακᾰλῠ́ψαιμεν	ἀνακᾰλῠ́ψαιτε	ἀνακᾰλῠ́ψειᾰν, ἀνακᾰλῠ́ψαιεν
	imperative		ἀνακᾰ́λῠψον	ἀνακᾰλῠψᾰ́τω	ἀνακᾰλῠ́ψᾰτον	ἀνακᾰλῠψᾰ́των		ἀνακᾰλῠ́ψᾰτε	ἀνακᾰλῠψᾰ́ντων
middle	indicative	ἀνεκᾰλῠψᾰ́μην	ἀνεκᾰλῠ́ψω	ἀνεκᾰλῠ́ψᾰτο	ἀνεκᾰλῠ́ψᾰσθον	ἀνεκᾰλῠψᾰ́σθην	ἀνεκᾰλῠψᾰ́μεθᾰ	ἀνεκᾰλῠ́ψᾰσθε	ἀνεκᾰλῠ́ψᾰντο
	subjunctive	ἀνακᾰλῠ́ψωμαι	ἀνακᾰλῠ́ψῃ	ἀνακᾰλῠ́ψηται	ἀνακᾰλῠ́ψησθον	ἀνακᾰλῠ́ψησθον	ἀνακᾰλῠψώμεθᾰ	ἀνακᾰλῠ́ψησθε	ἀνακᾰλῠ́ψωνται
	optative	ἀνακᾰλῠψαίμην	ἀνακᾰλῠ́ψαιο	ἀνακᾰλῠ́ψαιτο	ἀνακᾰλῠ́ψαισθον	ἀνακᾰλῠψαίσθην	ἀνακᾰλῠψαίμεθᾰ	ἀνακᾰλῠ́ψαισθε	ἀνακᾰλῠ́ψαιντο
	imperative		ἀνακᾰ́λῠψαι	ἀνακᾰλῠψᾰ́σθω	ἀνακᾰλῠ́ψᾰσθον	ἀνακᾰλῠψᾰ́σθων		ἀνακᾰλῠ́ψᾰσθε	ἀνακᾰλῠψᾰ́σθων
passive	indicative	ἀνεκᾰλῠ́φθην	ἀνεκᾰλῠ́φθης	ἀνεκᾰλῠ́φθη	ἀνεκᾰλῠ́φθητον	ἀνεκᾰλῠφθήτην	ἀνεκᾰλῠ́φθημεν	ἀνεκᾰλῠ́φθητε	ἀνεκᾰλῠ́φθησᾰν
	subjunctive	ἀνακᾰλῠφθῶ	ἀνακᾰλῠφθῇς	ἀνακᾰλῠφθῇ	ἀνακᾰλῠφθῆτον	ἀνακᾰλῠφθῆτον	ἀνακᾰλῠφθῶμεν	ἀνακᾰλῠφθῆτε	ἀνακᾰλῠφθῶσῐ(ν)
	optative	ἀνακᾰλῠφθείην	ἀνακᾰλῠφθείης	ἀνακᾰλῠφθείη	ἀνακᾰλῠφθεῖτον, ἀνακᾰλῠφθείητον	ἀνακᾰλῠφθείτην, ἀνακᾰλῠφθειήτην	ἀνακᾰλῠφθεῖμεν, ἀνακᾰλῠφθείημεν	ἀνακᾰλῠφθεῖτε, ἀνακᾰλῠφθείητε	ἀνακᾰλῠφθεῖεν, ἀνακᾰλῠφθείησᾰν
	imperative		ἀνακᾰλῠ́φθητῐ	ἀνακᾰλῠφθήτω	ἀνακᾰλῠ́φθητον	ἀνακᾰλῠφθήτων		ἀνακᾰλῠ́φθητε	ἀνακᾰλῠφθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἀνακᾰλῠ́ψαι			ἀνακᾰλῠ́ψᾰσθαι		ἀνακᾰλῠφθῆναι
participle	m	ἀνακᾰλῠ́ψᾱς			ἀνακᾰλῠψᾰ́μενος		ἀνακᾰλῠφθείς
	f	ἀνακᾰλῠ́ψᾱσᾰ			ἀνακᾰλῠψᾰμένη		ἀνακᾰλῠφθεῖσᾰ
	n	ἀνακᾰλῠ́ψᾰν			ἀνακᾰλῠψᾰ́μενον		ἀνακᾰλῠφθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἀνακεκᾰ́λῠφᾰ, ἀνακεκᾰ́λῠμμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνακεκᾰ́λῠφᾰ	ἀνακεκᾰ́λῠφᾰς	ἀνακεκᾰ́λῠφε(ν)	ἀνακεκᾰλῠ́φᾰτον	ἀνακεκᾰλῠ́φᾰτον	ἀνακεκᾰλῠ́φᾰμεν	ἀνακεκᾰλῠ́φᾰτε	ἀνακεκᾰλῠ́φᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἀνακεκᾰλῠ́φω	ἀνακεκᾰλῠ́φῃς	ἀνακεκᾰλῠ́φῃ	ἀνακεκᾰλῠ́φητον	ἀνακεκᾰλῠ́φητον	ἀνακεκᾰλῠ́φωμεν	ἀνακεκᾰλῠ́φητε	ἀνακεκᾰλῠ́φωσῐ(ν)
	optative	ἀνακεκᾰλῠ́φοιμῐ, ἀνακεκᾰλῠφοίην	ἀνακεκᾰλῠ́φοις, ἀνακεκᾰλῠφοίης	ἀνακεκᾰλῠ́φοι, ἀνακεκᾰλῠφοίη	ἀνακεκᾰλῠ́φοιτον	ἀνακεκᾰλῠφοίτην	ἀνακεκᾰλῠ́φοιμεν	ἀνακεκᾰλῠ́φοιτε	ἀνακεκᾰλῠ́φοιεν
	imperative		ἀνακεκᾰ́λῠφε	ἀνακεκᾰλῠφέτω	ἀνακεκᾰλῠ́φετον	ἀνακεκᾰλῠφέτων		ἀνακεκᾰλῠ́φετε	ἀνακεκᾰλῠφόντων
middle/ passive	indicative	ἀνακεκᾰ́λῠμμαι	ἀνακεκᾰ́λῠψαι	ἀνακεκᾰ́λῠπται	ἀνακεκᾰ́λῠφθον	ἀνακεκᾰ́λῠφθον	ἀνακεκᾰλῠ́μμεθᾰ	ἀνακεκᾰ́λῠφθε	ἀνακεκᾰλῠ́φᾰται
	subjunctive	ἀνακεκᾰλῠμμένος ὦ	ἀνακεκᾰλῠμμένος ᾖς	ἀνακεκᾰλῠμμένος ᾖ	ἀνακεκᾰλῠμμένω ἦτον	ἀνακεκᾰλῠμμένω ἦτον	ἀνακεκᾰλῠμμένοι ὦμεν	ἀνακεκᾰλῠμμένοι ἦτε	ἀνακεκᾰλῠμμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἀνακεκᾰλῠμμένος εἴην	ἀνακεκᾰλῠμμένος εἴης	ἀνακεκᾰλῠμμένος εἴη	ἀνακεκᾰλῠμμένω εἴητον/εἶτον	ἀνακεκᾰλῠμμένω εἰήτην/εἴτην	ἀνακεκᾰλῠμμένοι εἴημεν/εἶμεν	ἀνακεκᾰλῠμμένοι εἴητε/εἶτε	ἀνακεκᾰλῠμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἀνακεκᾰ́λῠψο	ἀνακεκᾰλῠ́φθω	ἀνακεκᾰ́λῠφθον	ἀνακεκᾰλῠ́φθων		ἀνακεκᾰ́λῠφθε	ἀνακεκᾰλῠ́φθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀνακεκᾰλῠφέναι				ἀνακεκᾰλῠ́φθαι
participle	m	ἀνακεκᾰλῠφώς				ἀνακεκᾰλῠμμένος
	f	ἀνακεκᾰλῠφυῖᾰ				ἀνακεκᾰλῠμμένη
	n	ἀνακεκᾰλῠφός				ἀνακεκᾰλῠμμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἀνακεκᾰλῠ́φειν, ἀνακεκᾰλῠ́μμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀνακεκᾰλῠ́φειν, ἀνακεκᾰλῠ́φη	ἀνακεκᾰλῠ́φεις, ἀνακεκᾰλῠ́φης	ἀνακεκᾰλῠ́φει(ν)	ἀνακεκᾰλῠ́φετον	ἀνακεκᾰλῠφέτην	ἀνακεκᾰλῠ́φεμεν	ἀνακεκᾰλῠ́φετε	ἀνακεκᾰλῠ́φεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἀνακεκᾰλῠ́μμην	ἀνακεκᾰ́λῠψο	ἀνακεκᾰ́λῠπτο	ἀνακεκᾰ́λῠφθον	ἀνακεκᾰλῠ́φθην	ἀνακεκᾰλῠ́μμεθᾰ	ἀνακεκᾰ́λῠφθε	ἀνακεκᾰλῠ́φᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνακᾰλυπτήρια (anakaluptḗria)
• ἀνακάλυψις (anakálupsis)

Descendants

• Greek: ανακαλύπτω (anakalýpto)

Further reading

• ἀνακαλύπτω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀνακαλύπτω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀνακαλύπτω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
• “ἀνακαλύπτω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G343 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • uncover idem, page 911.
  • unveil idem, page 936.
  • unwrap idem, page 937.