Jump to content

ἀναγκάζω

From Wiktionary, the free dictionary
See also: αναγκάζω

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From ἀνάγκη (anánkē, “force, necessity”) +‎ -άζω (-ázō, denominative verbal suffix).

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζω • (ănănkắzō)

  1. (transitive, control verb) to force [with accusative ‘someone’ and infinitive ‘to do something’]
    Synonym: βιάζω (biázō)

Inflection

[edit]
   Present: ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζω, ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζω ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεις ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζει ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζετον ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζετον ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζομεν ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζετε ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζω ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζῃς ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζῃ ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζητον ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζητον ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζωμεν ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζητε ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιμῐ ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοις ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοι ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιτον ᾰ̓νᾰγκᾰζοίτην ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιμεν ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιτε ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιεν
imperative   ᾰ̓νᾰ́γκᾰζε ᾰ̓νᾰγκᾰζέτω ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζετον ᾰ̓νᾰγκᾰζέτων   ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζετε ᾰ̓νᾰγκᾰζόντων
middle/
passive 		indicative ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζομαι ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζῃ,
ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζει 		ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεται ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεσθον ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεσθον ᾰ̓νᾰγκᾰζόμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεσθε ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζονται
subjunctive ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζωμαι ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζῃ ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζηται ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζησθον ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζησθον ᾰ̓νᾰγκᾰζώμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζησθε ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζωνται
optative ᾰ̓νᾰγκᾰζοίμην ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιο ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιτο ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοισθον ᾰ̓νᾰγκᾰζοίσθην ᾰ̓νᾰγκᾰζοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοισθε ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζοιντο
imperative   ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζου ᾰ̓νᾰγκᾰζέσθω ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεσθον ᾰ̓νᾰγκᾰζέσθων   ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεσθε ᾰ̓νᾰγκᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζειν ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζων ᾰ̓νᾰγκᾰζόμενος
f ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζουσᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰζομένη
n ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζον ᾰ̓νᾰγκᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἠνᾰ́γκᾰζον, ἠνᾰγκᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠνᾰ́γκᾰζον ἠνᾰ́γκᾰζες ἠνᾰ́γκᾰζε(ν) ἠνᾰγκᾰ́ζετον ἠνᾰγκᾰζέτην ἠνᾰγκᾰ́ζομεν ἠνᾰγκᾰ́ζετε ἠνᾰ́γκᾰζον
middle/
passive 		indicative ἠνᾰγκᾰζόμην ἠνᾰγκᾰ́ζου ἠνᾰγκᾰ́ζετο ἠνᾰγκᾰ́ζεσθον ἠνᾰγκᾰζέσθην ἠνᾰγκᾰζόμεθᾰ ἠνᾰγκᾰ́ζεσθε ἠνᾰγκᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ᾰ̓νᾰγκᾰ́σω, ᾰ̓νᾰγκᾰ́σομαι, ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ᾰ̓νᾰγκᾰ́σω ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεις ᾰ̓νᾰγκᾰ́σει ᾰ̓νᾰγκᾰ́σετον ᾰ̓νᾰγκᾰ́σετον ᾰ̓νᾰγκᾰ́σομεν ᾰ̓νᾰγκᾰ́σετε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σουσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιμῐ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοις ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοι ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιτον ᾰ̓νᾰγκᾰσοίτην ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιμεν ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιτε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιεν
middle indicative ᾰ̓νᾰγκᾰ́σομαι ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃ,
ᾰ̓νᾰγκᾰ́σει 		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεται ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθον ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθον ᾰ̓νᾰγκᾰσόμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σονται
optative ᾰ̓νᾰγκᾰσοίμην ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιο ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιτο ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοισθον ᾰ̓νᾰγκᾰσοίσθην ᾰ̓νᾰγκᾰσοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοισθε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σοιντο
passive indicative ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσομαι ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσῃ ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεται ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθον ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθον ᾰ̓νᾰγκᾰσθησόμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθε ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσονται
optative ᾰ̓νᾰγκᾰσθησοίμην ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοιο ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοιτο ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοισθον ᾰ̓νᾰγκᾰσθησοίσθην ᾰ̓νᾰγκᾰσθησοίμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοισθε ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειν ᾰ̓νᾰγκᾰ́σεσθαι ᾰ̓νᾰγκᾰσθήσεσθαι
participle m ᾰ̓νᾰγκᾰ́σων ᾰ̓νᾰγκᾰσόμενος ᾰ̓νᾰγκᾰσθησόμενος
f ᾰ̓νᾰγκᾰ́σουσᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰσομένη ᾰ̓νᾰγκᾰσθησομένη
n ᾰ̓νᾰγκᾰ́σον ᾰ̓νᾰγκᾰσόμενον ᾰ̓νᾰγκᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἠνᾰ́γκᾰσᾰ, ἠνᾰγκᾰσᾰ́μην, ἠνᾰγκᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠνᾰ́γκᾰσᾰ ἠνᾰ́γκᾰσᾰς ἠνᾰ́γκᾰσε(ν) ἠνᾰγκᾰ́σᾰτον ἠνᾰγκᾰσᾰ́την ἠνᾰγκᾰ́σᾰμεν ἠνᾰγκᾰ́σᾰτε ἠνᾰ́γκᾰσᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾰγκᾰ́σω ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃς ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σητον ᾰ̓νᾰγκᾰ́σητον ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωμεν ᾰ̓νᾰγκᾰ́σητε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιμῐ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειᾰς,
ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαις 		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειε(ν),
ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαι 		ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιτον ᾰ̓νᾰγκᾰσαίτην ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιμεν ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιτε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σειᾰν,
ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιεν
imperative   ᾰ̓νᾰ́γκᾰσον ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́τω ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰτον ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́των   ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰτε ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́ντων
middle indicative ἠνᾰγκᾰσᾰ́μην ἠνᾰγκᾰ́σω ἠνᾰγκᾰ́σᾰτο ἠνᾰγκᾰ́σᾰσθον ἠνᾰγκᾰσᾰ́σθην ἠνᾰγκᾰσᾰ́μεθᾰ ἠνᾰγκᾰ́σᾰσθε ἠνᾰγκᾰ́σᾰντο
subjunctive ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωμαι ᾰ̓νᾰγκᾰ́σῃ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σηται ᾰ̓νᾰγκᾰ́σησθον ᾰ̓νᾰγκᾰ́σησθον ᾰ̓νᾰγκᾰσώμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σησθε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σωνται
optative ᾰ̓νᾰγκᾰσαίμην ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιο ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιτο ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαισθον ᾰ̓νᾰγκᾰσαίσθην ᾰ̓νᾰγκᾰσαίμεθᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαισθε ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαιντο
imperative   ᾰ̓νᾰ́γκᾰσαι ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́σθω ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰσθον ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́σθων   ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰσθε ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́σθων
passive indicative ἠνᾰγκᾰ́σθην ἠνᾰγκᾰ́σθης ἠνᾰγκᾰ́σθη ἠνᾰγκᾰ́σθητον ἠνᾰγκᾰσθήτην ἠνᾰγκᾰ́σθημεν ἠνᾰγκᾰ́σθητε ἠνᾰγκᾰ́σθησᾰν
subjunctive ᾰ̓νᾰγκᾰσθῶ ᾰ̓νᾰγκᾰσθῇς ᾰ̓νᾰγκᾰσθῇ ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆτον ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆτον ᾰ̓νᾰγκᾰσθῶμεν ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆτε ᾰ̓νᾰγκᾰσθῶσῐ(ν)
optative ᾰ̓νᾰγκᾰσθείην ᾰ̓νᾰγκᾰσθείης ᾰ̓νᾰγκᾰσθείη ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖτον,
ᾰ̓νᾰγκᾰσθείητον 		ᾰ̓νᾰγκᾰσθείτην,
ᾰ̓νᾰγκᾰσθειήτην 		ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖμεν,
ᾰ̓νᾰγκᾰσθείημεν 		ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖτε,
ᾰ̓νᾰγκᾰσθείητε 		ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖεν,
ᾰ̓νᾰγκᾰσθείησᾰν
imperative   ᾰ̓νᾰγκᾰ́σθητῐ ᾰ̓νᾰγκᾰσθήτω ᾰ̓νᾰγκᾰ́σθητον ᾰ̓νᾰγκᾰσθήτων   ᾰ̓νᾰγκᾰ́σθητε ᾰ̓νᾰγκᾰσθέντων
active middle passive
infinitive ᾰ̓νᾰγκᾰ́σαι ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰσθαι ᾰ̓νᾰγκᾰσθῆναι
participle m ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾱς ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́μενος ᾰ̓νᾰγκᾰσθείς
f ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾱσᾰ ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰμένη ᾰ̓νᾰγκᾰσθεῖσᾰ
n ᾰ̓νᾰγκᾰ́σᾰν ᾰ̓νᾰγκᾰσᾰ́μενον ᾰ̓νᾰγκᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἠνᾰ́γκᾰκᾰ, ἠνᾰ́γκᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠνᾰ́γκᾰκᾰ ἠνᾰ́γκᾰκᾰς ἠνᾰ́γκᾰκε(ν) ἠνᾰγκᾰ́κᾰτον ἠνᾰγκᾰ́κᾰτον ἠνᾰγκᾰ́κᾰμεν ἠνᾰγκᾰ́κᾰτε ἠνᾰγκᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἠνᾰγκᾰ́κω ἠνᾰγκᾰ́κῃς ἠνᾰγκᾰ́κῃ ἠνᾰγκᾰ́κητον ἠνᾰγκᾰ́κητον ἠνᾰγκᾰ́κωμεν ἠνᾰγκᾰ́κητε ἠνᾰγκᾰ́κωσῐ(ν)
optative ἠνᾰγκᾰ́κοιμῐ,
ἠνᾰγκᾰκοίην 		ἠνᾰγκᾰ́κοις,
ἠνᾰγκᾰκοίης 		ἠνᾰγκᾰ́κοι,
ἠνᾰγκᾰκοίη 		ἠνᾰγκᾰ́κοιτον ἠνᾰγκᾰκοίτην ἠνᾰγκᾰ́κοιμεν ἠνᾰγκᾰ́κοιτε ἠνᾰγκᾰ́κοιεν
imperative   ἠνᾰ́γκᾰκε ἠνᾰγκᾰκέτω ἠνᾰγκᾰ́κετον ἠνᾰγκᾰκέτων   ἠνᾰγκᾰ́κετε ἠνᾰγκᾰκόντων
middle/
passive 		indicative ἠνᾰ́γκᾰσμαι ἠνᾰ́γκᾰσαι ἠνᾰ́γκᾰσται ἠνᾰ́γκᾰσθον ἠνᾰ́γκᾰσθον ἠνᾰγκᾰ́σμεθᾰ ἠνᾰ́γκᾰσθε ἠνᾰγκᾰ́σᾰται
subjunctive ἠνᾰγκᾰσμένος ὦ ἠνᾰγκᾰσμένος ᾖς ἠνᾰγκᾰσμένος ᾖ ἠνᾰγκᾰσμένω ἦτον ἠνᾰγκᾰσμένω ἦτον ἠνᾰγκᾰσμένοι ὦμεν ἠνᾰγκᾰσμένοι ἦτε ἠνᾰγκᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἠνᾰγκᾰσμένος εἴην ἠνᾰγκᾰσμένος εἴης ἠνᾰγκᾰσμένος εἴη ἠνᾰγκᾰσμένω εἴητον/εἶτον ἠνᾰγκᾰσμένω εἰήτην/εἴτην ἠνᾰγκᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἠνᾰγκᾰσμένοι εἴητε/εἶτε ἠνᾰγκᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἠνᾰ́γκᾰσο ἠνᾰγκᾰ́σθω ἠνᾰ́γκᾰσθον ἠνᾰγκᾰ́σθων   ἠνᾰ́γκᾰσθε ἠνᾰγκᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive ἠνᾰγκᾰκέναι ἠνᾰγκᾰ́σθαι
participle m ἠνᾰγκᾰκώς ἠνᾰγκᾰσμένος
f ἠνᾰγκᾰκυῖᾰ ἠνᾰγκᾰσμένη
n ἠνᾰγκᾰκός ἠνᾰγκᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἠνᾰγκᾰ́κειν, ἠνᾰγκᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἠνᾰγκᾰ́κειν,
ἠνᾰγκᾰ́κη 		ἠνᾰγκᾰ́κεις,
ἠνᾰγκᾰ́κης 		ἠνᾰγκᾰ́κει(ν) ἠνᾰγκᾰ́κετον ἠνᾰγκᾰκέτην ἠνᾰγκᾰ́κεμεν ἠνᾰγκᾰ́κετε ἠνᾰγκᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἠνᾰγκᾰ́σμην ἠνᾰ́γκᾰσο ἠνᾰ́γκᾰστο ἠνᾰ́γκᾰσθον ἠνᾰγκᾰ́σθην ἠνᾰγκᾰ́σμεθᾰ ἠνᾰ́γκᾰσθε ἠνᾰγκᾰ́σᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

[edit]
  • Greek: αναγκάζω (anagkázo)

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἀναγκάζω&oldid=80588734"