ἀμεθυστίζων

Ancient Greek

Etymology

Present active participle of the unattested verb *ἀμεθῠστῐ́ζω (*amethŭstĭ́zō, “to be or become an amethyst or amethyst-colored”), from ἀμέθῠστος (améthŭstos, “remedy for drunkenness; amethyst”) +‎ -ίζω (-ízō), from μεθυστής (methustḗs, “drunken”), from μέθῠ (méthŭ, “wine”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.me.tʰys.tíz.dɔːn/ → /a.me.θysˈti.zon/ → /a.me.θisˈti.zon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.me.tʰys.tíz.dɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.me.tʰysˈti.zon/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.me.θysˈti.zon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.me.θysˈti.zon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.me.θisˈti.zon/

Participle

ἀμεθῠστῐ́ζων • (amethŭstĭ́zōn) m (feminine ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ, neuter ἀμεθῠ́στῐζον); first/third declension

1. present active participle of *ἀμεθῠστῐ́ζω (*amethŭstĭ́zō)
2. having the color of an amethyst; amethyst-colored

Declension

First and third declension of ἀμεθῠστῐ́ζων; ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ; ἀμεθῠ́στῐζον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀμεθῠστῐ́ζων amethŭstĭ́zōn	ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ amethŭstĭ́zousă	ἀμεθῠ́στῐζον amethŭ́stĭzon		ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethŭstĭ́zonte	ἀμεθῠστῐζούσᾱ amethŭstĭzoúsā	ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethŭstĭ́zonte		ἀμεθῠστῐ́ζοντες amethŭstĭ́zontes	ἀμεθῠστῐ́ζουσαι amethŭstĭ́zousai	ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethŭstĭ́zontă
Genitive		ἀμεθῠστῐ́ζοντος amethŭstĭ́zontos	ἀμεθῠστῐζούσης amethŭstĭzoúsēs	ἀμεθῠστῐ́ζοντος amethŭstĭ́zontos		ἀμεθῠστῐζόντοιν amethŭstĭzóntoin	ἀμεθῠστῐζούσαιν amethŭstĭzoúsain	ἀμεθῠστῐζόντοιν amethŭstĭzóntoin		ἀμεθῠστῐζόντων amethŭstĭzóntōn	ἀμεθῠστῐζουσῶν amethŭstĭzousôn	ἀμεθῠστῐζόντων amethŭstĭzóntōn
Dative		ἀμεθῠστῐ́ζοντῐ amethŭstĭ́zontĭ	ἀμεθῠστῐζούσῃ amethŭstĭzoúsēi	ἀμεθῠστῐ́ζοντῐ amethŭstĭ́zontĭ		ἀμεθῠστῐζόντοιν amethŭstĭzóntoin	ἀμεθῠστῐζούσαιν amethŭstĭzoúsain	ἀμεθῠστῐζόντοιν amethŭstĭzóntoin		ἀμεθῠστῐ́ζουσῐ / ἀμεθῠστῐ́ζουσῐν amethŭstĭ́zousĭ(n)	ἀμεθῠστῐζούσαις amethŭstĭzoúsais	ἀμεθῠστῐ́ζουσῐ / ἀμεθῠστῐ́ζουσῐν amethŭstĭ́zousĭ(n)
Accusative		ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethŭstĭ́zontă	ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰν amethŭstĭ́zousăn	ἀμεθῠ́στῐζον amethŭ́stĭzon		ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethŭstĭ́zonte	ἀμεθῠστῐζούσᾱ amethŭstĭzoúsā	ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethŭstĭ́zonte		ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰς amethŭstĭ́zontăs	ἀμεθῠστῐζούσᾱς amethŭstĭzoúsās	ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethŭstĭ́zontă
Vocative		ἀμεθῠστῐ́ζων amethŭstĭ́zōn	ἀμεθῠστῐ́ζουσᾰ amethŭstĭ́zousă	ἀμεθῠ́στῐζον amethŭ́stĭzon		ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethŭstĭ́zonte	ἀμεθῠστῐζούσᾱ amethŭstĭzoúsā	ἀμεθῠστῐ́ζοντε amethŭstĭ́zonte		ἀμεθῠστῐ́ζοντες amethŭstĭ́zontes	ἀμεθῠστῐ́ζουσαι amethŭstĭ́zousai	ἀμεθῠστῐ́ζοντᾰ amethŭstĭ́zontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀμεθῠστῐζόντως amethŭstĭzóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Latin: amethystīzōn