ἀκρότερος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.kró.te.ros/ → /aˈkro.te.ros/ → /aˈkro.te.ros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.kró.te.ros/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈkro.te.ros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈkro.te.ros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈkro.te.ros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈkro.te.ros/

Adjective

ἀκρότερος • (akróteros) m (feminine ἀκροτέρᾱ, neuter ἀκρότερον); first/second declension

1. comparative degree of ἄκρος (ákros)

Declension

First and second declension of ᾰ̓κρότερος; ᾰ̓κροτέρᾱ; ᾰ̓κρότερον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓κρότερος akróteros	ᾰ̓κροτέρᾱ akrotérā	ᾰ̓κρότερον akróteron		ᾰ̓κροτέρω akrotérō	ᾰ̓κροτέρᾱ akrotérā	ᾰ̓κροτέρω akrotérō		ᾰ̓κρότεροι akróteroi	ᾰ̓κρότεραι akróterai	ᾰ̓κρότερᾰ akrótera
Genitive		ᾰ̓κροτέρου akrotérou	ᾰ̓κροτέρᾱς akrotérās	ᾰ̓κροτέρου akrotérou		ᾰ̓κροτέροιν akrotéroin	ᾰ̓κροτέραιν akrotérain	ᾰ̓κροτέροιν akrotéroin		ᾰ̓κροτέρων akrotérōn	ᾰ̓κροτέρων akrotérōn	ᾰ̓κροτέρων akrotérōn
Dative		ᾰ̓κροτέρῳ akrotérōi	ᾰ̓κροτέρᾳ akrotérāi	ᾰ̓κροτέρῳ akrotérōi		ᾰ̓κροτέροιν akrotéroin	ᾰ̓κροτέραιν akrotérain	ᾰ̓κροτέροιν akrotéroin		ᾰ̓κροτέροις akrotérois	ᾰ̓κροτέραις akrotérais	ᾰ̓κροτέροις akrotérois
Accusative		ᾰ̓κρότερον akróteron	ᾰ̓κροτέρᾱν akrotérān	ᾰ̓κρότερον akróteron		ᾰ̓κροτέρω akrotérō	ᾰ̓κροτέρᾱ akrotérā	ᾰ̓κροτέρω akrotérō		ᾰ̓κροτέρους akrotérous	ᾰ̓κροτέρᾱς akrotérās	ᾰ̓κρότερᾰ akrótera
Vocative		ᾰ̓κρότερε akrótere	ᾰ̓κροτέρᾱ akrotérā	ᾰ̓κρότερον akróteron		ᾰ̓κροτέρω akrotérō	ᾰ̓κροτέρᾱ akrotérā	ᾰ̓κροτέρω akrotérō		ᾰ̓κρότεροι akróteroi	ᾰ̓κρότεραι akróterai	ᾰ̓κρότερᾰ akrótera
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ᾰ̓κρότερον akróteron				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.