ἀκαχήμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ka.kʰɛ̌ː.me.nos/ → /a.kaˈçi.me.nos/ → /a.kaˈçi.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ka.kʰɛ̌ː.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.kaˈkʰe̝.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.kaˈçi.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.kaˈçi.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.kaˈçi.me.nos/

Participle

ἀκᾰχήμενος • (akakhḗmenos) m (feminine ἀκᾰχημένη, neuter ἀκᾰχήμενον); first/second declension

1. perfect mediopassive participle of ἄχνυμαι (ákhnumai)

Declension

First and second declension of ἀκᾰχήμενος; ἀκᾰχημένη; ἀκᾰχήμενον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀκᾰχήμενος akakhḗmenos	ἀκᾰχημένη akakhēménē	ἀκᾰχήμενον akakhḗmenon		ἀκᾰχημένω akakhēménō	ἀκᾰχημένᾱ akakhēménā	ἀκᾰχημένω akakhēménō		ἀκᾰχήμενοι akakhḗmenoi	ἀκᾰχήμεναι akakhḗmenai	ἀκᾰχήμενᾰ akakhḗmena
Genitive		ἀκᾰχημένου / ἀκᾰχημενοῖο / ἀκᾰχημένοιο / ἀκᾰχημενόο / ἀκᾰχημένοο akakhēménou / akakhēmenoîo / akakhēménoio / akakhēmenóo / akakhēménoo	ἀκᾰχημένης akakhēménēs	ἀκᾰχημένου / ἀκᾰχημενοῖο / ἀκᾰχημένοιο / ἀκᾰχημενόο / ἀκᾰχημένοο akakhēménou / akakhēmenoîo / akakhēménoio / akakhēmenóo / akakhēménoo		ἀκᾰχημένοιῐν akakhēménoiin	ἀκᾰχημέναιν / ἀκᾰχημέναιῐν / ἀκᾰχημένῃῐν akakhēménai(i)n / akakhēménēiin	ἀκᾰχημένοιῐν akakhēménoiin		ἀκᾰχημένων akakhēménōn	ἀκᾰχημενᾱ́ων / ἀκᾰχημενέ͜ων / ἀκᾰχημενῶν akakhēmenā́ōn / akakhēmené͜ōn / akakhēmenôn	ἀκᾰχημένων akakhēménōn
Dative		ἀκᾰχημένῳ akakhēménōi	ἀκᾰχημένῃ akakhēménēi	ἀκᾰχημένῳ akakhēménōi		ἀκᾰχημένοιῐν akakhēménoiin	ἀκᾰχημέναιν / ἀκᾰχημέναιῐν / ἀκᾰχημένῃῐν akakhēménai(i)n / akakhēménēiin	ἀκᾰχημένοιῐν akakhēménoiin		ἀκᾰχημένοισῐ / ἀκᾰχημένοισῐν / ἀκᾰχημένοις akakhēménoisi(n) / akakhēménois	ἀκᾰχημένῃσῐ / ἀκᾰχημένῃσῐν / ἀκᾰχημένῃς / ἀκᾰχημέναις akakhēménēisi(n) / akakhēménēis / akakhēménais	ἀκᾰχημένοισῐ / ἀκᾰχημένοισῐν / ἀκᾰχημένοις akakhēménoisi(n) / akakhēménois
Accusative		ἀκᾰχήμενον akakhḗmenon	ἀκᾰχημένην akakhēménēn	ἀκᾰχήμενον akakhḗmenon		ἀκᾰχημένω akakhēménō	ἀκᾰχημένᾱ akakhēménā	ἀκᾰχημένω akakhēménō		ἀκᾰχημένους akakhēménous	ἀκᾰχημένᾱς akakhēménās	ἀκᾰχήμενᾰ akakhḗmena
Vocative		ἀκᾰχήμενε akakhḗmene	ἀκᾰχημένη akakhēménē	ἀκᾰχήμενον akakhḗmenon		ἀκᾰχημένω akakhēménō	ἀκᾰχημένᾱ akakhēménā	ἀκᾰχημένω akakhēménō		ἀκᾰχήμενοι akakhḗmenoi	ἀκᾰχήμεναι akakhḗmenai	ἀκᾰχήμενᾰ akakhḗmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀκᾰχημένως akakhēménōs				ἀκᾰχημενώτερος akakhēmenṓteros				ἀκᾰχημενώτᾰτος akakhēmenṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.