ἀθυμέω

Ancient Greek

Etymology

From ἄθῡμος (áthūmos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.tʰyː.mé.ɔː/ → /a.θyˈme.o/ → /a.θiˈme.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.tʰyː.mé.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.tʰyˈme.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.θyˈme.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.θyˈme.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.θiˈme.o/

Verb

ἀθῡμέω • (athūméō)

1. to despair, be despondent, be disheartened

Inflection

   Present: ᾰ̓θῡμέω, ᾰ̓θῡμέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓θῡμέω	ᾰ̓θῡμέεις	ᾰ̓θῡμέει	ᾰ̓θῡμέετον	ᾰ̓θῡμέετον	ᾰ̓θῡμέομεν	ᾰ̓θῡμέετε	ᾰ̓θῡμέουσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓θῡμέω	ᾰ̓θῡμέῃς	ᾰ̓θῡμέῃ	ᾰ̓θῡμέητον	ᾰ̓θῡμέητον	ᾰ̓θῡμέωμεν	ᾰ̓θῡμέητε	ᾰ̓θῡμέωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓θῡμέοιμῐ	ᾰ̓θῡμέοις	ᾰ̓θῡμέοι	ᾰ̓θῡμέοιτον	ᾰ̓θῡμεοίτην	ᾰ̓θῡμέοιμεν	ᾰ̓θῡμέοιτε	ᾰ̓θῡμέοιεν
	imperative		ᾰ̓θῡ́μεε	ᾰ̓θῡμεέτω	ᾰ̓θῡμέετον	ᾰ̓θῡμεέτων		ᾰ̓θῡμέετε	ᾰ̓θῡμεόντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓θῡμέομαι	ᾰ̓θῡμέῃ, ᾰ̓θῡμέει	ᾰ̓θῡμέεται	ᾰ̓θῡμέεσθον	ᾰ̓θῡμέεσθον	ᾰ̓θῡμεόμεθᾰ	ᾰ̓θῡμέεσθε	ᾰ̓θῡμέονται
	subjunctive	ᾰ̓θῡμέωμαι	ᾰ̓θῡμέῃ	ᾰ̓θῡμέηται	ᾰ̓θῡμέησθον	ᾰ̓θῡμέησθον	ᾰ̓θῡμεώμεθᾰ	ᾰ̓θῡμέησθε	ᾰ̓θῡμέωνται
	optative	ᾰ̓θῡμεοίμην	ᾰ̓θῡμέοιο	ᾰ̓θῡμέοιτο	ᾰ̓θῡμέοισθον	ᾰ̓θῡμεοίσθην	ᾰ̓θῡμεοίμεθᾰ	ᾰ̓θῡμέοισθε	ᾰ̓θῡμέοιντο
	imperative		ᾰ̓θῡμέου	ᾰ̓θῡμεέσθω	ᾰ̓θῡμέεσθον	ᾰ̓θῡμεέσθων		ᾰ̓θῡμέεσθε	ᾰ̓θῡμεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓θῡμέειν				ᾰ̓θῡμέεσθαι
participle	m	ᾰ̓θῡμέων				ᾰ̓θῡμεόμενος
	f	ᾰ̓θῡμέουσᾰ				ᾰ̓θῡμεομένη
	n	ᾰ̓θῡμέον				ᾰ̓θῡμεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ᾰ̓θῡμῶ, ᾰ̓θῡμοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓θῡμῶ	ᾰ̓θῡμεῖς	ᾰ̓θῡμεῖ	ᾰ̓θῡμεῖτον	ᾰ̓θῡμεῖτον	ᾰ̓θῡμοῦμεν	ᾰ̓θῡμεῖτε	ᾰ̓θῡμοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ᾰ̓θῡμῶ	ᾰ̓θῡμῇς	ᾰ̓θῡμῇ	ᾰ̓θῡμῆτον	ᾰ̓θῡμῆτον	ᾰ̓θῡμῶμεν	ᾰ̓θῡμῆτε	ᾰ̓θῡμῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓θῡμοίην, ᾰ̓θῡμοῖμῐ	ᾰ̓θῡμοίης, ᾰ̓θῡμοῖς	ᾰ̓θῡμοίη, ᾰ̓θῡμοῖ	ᾰ̓θῡμοῖτον, ᾰ̓θῡμοίητον	ᾰ̓θῡμοίτην, ᾰ̓θῡμοιήτην	ᾰ̓θῡμοῖμεν, ᾰ̓θῡμοίημεν	ᾰ̓θῡμοῖτε, ᾰ̓θῡμοίητε	ᾰ̓θῡμοῖεν, ᾰ̓θῡμοίησᾰν
	imperative		ᾰ̓θῡ́μει	ᾰ̓θῡμείτω	ᾰ̓θῡμεῖτον	ᾰ̓θῡμείτων		ᾰ̓θῡμεῖτε	ᾰ̓θῡμούντων
middle/ passive	indicative	ᾰ̓θῡμοῦμαι	ᾰ̓θῡμεῖ, ᾰ̓θῡμῇ	ᾰ̓θῡμεῖται	ᾰ̓θῡμεῖσθον	ᾰ̓θῡμεῖσθον	ᾰ̓θῡμούμεθᾰ	ᾰ̓θῡμεῖσθε	ᾰ̓θῡμοῦνται
	subjunctive	ᾰ̓θῡμῶμαι	ᾰ̓θῡμῇ	ᾰ̓θῡμῆται	ᾰ̓θῡμῆσθον	ᾰ̓θῡμῆσθον	ᾰ̓θῡμώμεθᾰ	ᾰ̓θῡμῆσθε	ᾰ̓θῡμῶνται
	optative	ᾰ̓θῡμοίμην	ᾰ̓θῡμοῖο	ᾰ̓θῡμοῖτο	ᾰ̓θῡμοῖσθον	ᾰ̓θῡμοίσθην	ᾰ̓θῡμοίμεθᾰ	ᾰ̓θῡμοῖσθε	ᾰ̓θῡμοῖντο
	imperative		ᾰ̓θῡμοῦ	ᾰ̓θῡμείσθω	ᾰ̓θῡμεῖσθον	ᾰ̓θῡμείσθων		ᾰ̓θῡμεῖσθε	ᾰ̓θῡμείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾰ̓θῡμεῖν				ᾰ̓θῡμεῖσθαι
participle	m	ᾰ̓θῡμῶν				ᾰ̓θῡμούμενος
	f	ᾰ̓θῡμοῦσᾰ				ᾰ̓θῡμουμένη
	n	ᾰ̓θῡμοῦν				ᾰ̓θῡμούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠθῡ́μεον, ἠθῡμεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθῡ́μεον	ἠθῡ́μεες	ἠθῡ́μεε(ν)	ἠθῡμέετον	ἠθῡμεέτην	ἠθῡμέομεν	ἠθῡμέετε	ἠθῡ́μεον
middle/ passive	indicative	ἠθῡμεόμην	ἠθῡμέου	ἠθῡμέετο	ἠθῡμέεσθον	ἠθῡμεέσθην	ἠθῡμεόμεθᾰ	ἠθῡμέεσθε	ἠθῡμέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἠθῡ́μουν, ἠθῡμούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθῡ́μουν	ἠθῡ́μεις	ἠθῡ́μει	ἠθῡμεῖτον	ἠθῡμείτην	ἠθῡμοῦμεν	ἠθῡμεῖτε	ἠθῡ́μουν
middle/ passive	indicative	ἠθῡμούμην	ἠθῡμοῦ	ἠθῡμεῖτο	ἠθῡμεῖσθον	ἠθῡμείσθην	ἠθῡμούμεθᾰ	ἠθῡμεῖσθε	ἠθῡμοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ᾰ̓θῡμήσω, ᾰ̓θῡμήσομαι, ᾰ̓θῡμηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾰ̓θῡμήσω	ᾰ̓θῡμήσεις	ᾰ̓θῡμήσει	ᾰ̓θῡμήσετον	ᾰ̓θῡμήσετον	ᾰ̓θῡμήσομεν	ᾰ̓θῡμήσετε	ᾰ̓θῡμήσουσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓θῡμήσοιμῐ	ᾰ̓θῡμήσοις	ᾰ̓θῡμήσοι	ᾰ̓θῡμήσοιτον	ᾰ̓θῡμησοίτην	ᾰ̓θῡμήσοιμεν	ᾰ̓θῡμήσοιτε	ᾰ̓θῡμήσοιεν
middle	indicative	ᾰ̓θῡμήσομαι	ᾰ̓θῡμήσῃ, ᾰ̓θῡμήσει	ᾰ̓θῡμήσεται	ᾰ̓θῡμήσεσθον	ᾰ̓θῡμήσεσθον	ᾰ̓θῡμησόμεθᾰ	ᾰ̓θῡμήσεσθε	ᾰ̓θῡμήσονται
	optative	ᾰ̓θῡμησοίμην	ᾰ̓θῡμήσοιο	ᾰ̓θῡμήσοιτο	ᾰ̓θῡμήσοισθον	ᾰ̓θῡμησοίσθην	ᾰ̓θῡμησοίμεθᾰ	ᾰ̓θῡμήσοισθε	ᾰ̓θῡμήσοιντο
passive	indicative	ᾰ̓θῡμηθήσομαι	ᾰ̓θῡμηθήσῃ	ᾰ̓θῡμηθήσεται	ᾰ̓θῡμηθήσεσθον	ᾰ̓θῡμηθήσεσθον	ᾰ̓θῡμηθησόμεθᾰ	ᾰ̓θῡμηθήσεσθε	ᾰ̓θῡμηθήσονται
	optative	ᾰ̓θῡμηθησοίμην	ᾰ̓θῡμηθήσοιο	ᾰ̓θῡμηθήσοιτο	ᾰ̓θῡμηθήσοισθον	ᾰ̓θῡμηθησοίσθην	ᾰ̓θῡμηθησοίμεθᾰ	ᾰ̓θῡμηθήσοισθε	ᾰ̓θῡμηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓θῡμήσειν			ᾰ̓θῡμήσεσθαι		ᾰ̓θῡμηθήσεσθαι
participle	m	ᾰ̓θῡμήσων			ᾰ̓θῡμησόμενος		ᾰ̓θῡμηθησόμενος
	f	ᾰ̓θῡμήσουσᾰ			ᾰ̓θῡμησομένη		ᾰ̓θῡμηθησομένη
	n	ᾰ̓θῡμῆσον			ᾰ̓θῡμησόμενον		ᾰ̓θῡμηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἠθῡ́μησᾰ, ἠθῡμησᾰ́μην, ἠθῡμήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθῡ́μησᾰ	ἠθῡ́μησᾰς	ἠθῡ́μησε(ν)	ἠθῡμήσᾰτον	ἠθῡμησᾰ́την	ἠθῡμήσᾰμεν	ἠθῡμήσᾰτε	ἠθῡ́μησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓θῡμήσω	ᾰ̓θῡμήσῃς	ᾰ̓θῡμήσῃ	ᾰ̓θῡμήσητον	ᾰ̓θῡμήσητον	ᾰ̓θῡμήσωμεν	ᾰ̓θῡμήσητε	ᾰ̓θῡμήσωσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓θῡμήσαιμῐ	ᾰ̓θῡμήσειᾰς, ᾰ̓θῡμήσαις	ᾰ̓θῡμήσειε(ν), ᾰ̓θῡμήσαι	ᾰ̓θῡμήσαιτον	ᾰ̓θῡμησαίτην	ᾰ̓θῡμήσαιμεν	ᾰ̓θῡμήσαιτε	ᾰ̓θῡμήσειᾰν, ᾰ̓θῡμήσαιεν
	imperative		ᾰ̓θῡ́μησον	ᾰ̓θῡμησᾰ́τω	ᾰ̓θῡμήσᾰτον	ᾰ̓θῡμησᾰ́των		ᾰ̓θῡμήσᾰτε	ᾰ̓θῡμησᾰ́ντων
middle	indicative	ἠθῡμησᾰ́μην	ἠθῡμήσω	ἠθῡμήσᾰτο	ἠθῡμήσᾰσθον	ἠθῡμησᾰ́σθην	ἠθῡμησᾰ́μεθᾰ	ἠθῡμήσᾰσθε	ἠθῡμήσᾰντο
	subjunctive	ᾰ̓θῡμήσωμαι	ᾰ̓θῡμήσῃ	ᾰ̓θῡμήσηται	ᾰ̓θῡμήσησθον	ᾰ̓θῡμήσησθον	ᾰ̓θῡμησώμεθᾰ	ᾰ̓θῡμήσησθε	ᾰ̓θῡμήσωνται
	optative	ᾰ̓θῡμησαίμην	ᾰ̓θῡμήσαιο	ᾰ̓θῡμήσαιτο	ᾰ̓θῡμήσαισθον	ᾰ̓θῡμησαίσθην	ᾰ̓θῡμησαίμεθᾰ	ᾰ̓θῡμήσαισθε	ᾰ̓θῡμήσαιντο
	imperative		ᾰ̓θῡ́μησαι	ᾰ̓θῡμησᾰ́σθω	ᾰ̓θῡμήσᾰσθον	ᾰ̓θῡμησᾰ́σθων		ᾰ̓θῡμήσᾰσθε	ᾰ̓θῡμησᾰ́σθων
passive	indicative	ἠθῡμήθην	ἠθῡμήθης	ἠθῡμήθη	ἠθῡμήθητον	ἠθῡμηθήτην	ἠθῡμήθημεν	ἠθῡμήθητε	ἠθῡμήθησᾰν
	subjunctive	ᾰ̓θῡμηθῶ	ᾰ̓θῡμηθῇς	ᾰ̓θῡμηθῇ	ᾰ̓θῡμηθῆτον	ᾰ̓θῡμηθῆτον	ᾰ̓θῡμηθῶμεν	ᾰ̓θῡμηθῆτε	ᾰ̓θῡμηθῶσῐ(ν)
	optative	ᾰ̓θῡμηθείην	ᾰ̓θῡμηθείης	ᾰ̓θῡμηθείη	ᾰ̓θῡμηθεῖτον, ᾰ̓θῡμηθείητον	ᾰ̓θῡμηθείτην, ᾰ̓θῡμηθειήτην	ᾰ̓θῡμηθεῖμεν, ᾰ̓θῡμηθείημεν	ᾰ̓θῡμηθεῖτε, ᾰ̓θῡμηθείητε	ᾰ̓θῡμηθεῖεν, ᾰ̓θῡμηθείησᾰν
	imperative		ᾰ̓θῡμήθητῐ	ᾰ̓θῡμηθήτω	ᾰ̓θῡμήθητον	ᾰ̓θῡμηθήτων		ᾰ̓θῡμήθητε	ᾰ̓θῡμηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ᾰ̓θῡμῆσαι			ᾰ̓θῡμήσᾰσθαι		ᾰ̓θῡμηθῆναι
participle	m	ᾰ̓θῡμήσᾱς			ᾰ̓θῡμησᾰ́μενος		ᾰ̓θῡμηθείς
	f	ᾰ̓θῡμήσᾱσᾰ			ᾰ̓θῡμησᾰμένη		ᾰ̓θῡμηθεῖσᾰ
	n	ᾰ̓θῡμῆσᾰν			ᾰ̓θῡμησᾰ́μενον		ᾰ̓θῡμηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἠθῡ́μηκᾰ, ἠθῡ́μημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθῡ́μηκᾰ	ἠθῡ́μηκᾰς	ἠθῡ́μηκε(ν)	ἠθῡμήκᾰτον	ἠθῡμήκᾰτον	ἠθῡμήκᾰμεν	ἠθῡμήκᾰτε	ἠθῡμήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἠθῡμήκω	ἠθῡμήκῃς	ἠθῡμήκῃ	ἠθῡμήκητον	ἠθῡμήκητον	ἠθῡμήκωμεν	ἠθῡμήκητε	ἠθῡμήκωσῐ(ν)
	optative	ἠθῡμήκοιμῐ, ἠθῡμηκοίην	ἠθῡμήκοις, ἠθῡμηκοίης	ἠθῡμήκοι, ἠθῡμηκοίη	ἠθῡμήκοιτον	ἠθῡμηκοίτην	ἠθῡμήκοιμεν	ἠθῡμήκοιτε	ἠθῡμήκοιεν
	imperative		ἠθῡ́μηκε	ἠθῡμηκέτω	ἠθῡμήκετον	ἠθῡμηκέτων		ἠθῡμήκετε	ἠθῡμηκόντων
middle/ passive	indicative	ἠθῡ́μημαι	ἠθῡ́μησαι	ἠθῡ́μηται	ἠθῡ́μησθον	ἠθῡ́μησθον	ἠθῡμήμεθᾰ	ἠθῡ́μησθε	ἠθῡ́μηνται
	subjunctive	ἠθῡμημένος ὦ	ἠθῡμημένος ᾖς	ἠθῡμημένος ᾖ	ἠθῡμημένω ἦτον	ἠθῡμημένω ἦτον	ἠθῡμημένοι ὦμεν	ἠθῡμημένοι ἦτε	ἠθῡμημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἠθῡμημένος εἴην	ἠθῡμημένος εἴης	ἠθῡμημένος εἴη	ἠθῡμημένω εἴητον/εἶτον	ἠθῡμημένω εἰήτην/εἴτην	ἠθῡμημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἠθῡμημένοι εἴητε/εἶτε	ἠθῡμημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἠθῡ́μησο	ἠθῡμήσθω	ἠθῡ́μησθον	ἠθῡμήσθων		ἠθῡ́μησθε	ἠθῡμήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἠθῡμηκέναι				ἠθῡμῆσθαι
participle	m	ἠθῡμηκώς				ἠθῡμημένος
	f	ἠθῡμηκυῖᾰ				ἠθῡμημένη
	n	ἠθῡμηκός				ἠθῡμημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἠθῡμήκειν, ἠθῡμήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἠθῡμήκειν, ἠθῡμήκη	ἠθῡμήκεις, ἠθῡμήκης	ἠθῡμήκει(ν)	ἠθῡμήκετον	ἠθῡμηκέτην	ἠθῡμήκεμεν	ἠθῡμήκετε	ἠθῡμήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἠθῡμήμην	ἠθῡ́μησο	ἠθῡ́μητο	ἠθῡ́μησθον	ἠθῡμήσθην	ἠθῡμήμεθᾰ	ἠθῡ́μησθε	ἠθῡ́μηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

• “ἀθυμέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press