ἀγενεαλόγητος

Ancient Greek

Etymology

From ἀ- (a-, privative alpha) +‎ γενεαλογέω (genealogéō, “to trace a pedigree”) +‎ -τος (-tos).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡe.ne.aː.ló.ɡɛː.tos/ → /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/ → /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡe.ne.aː.ló.ɡɛː.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡe.ne.aˈlo.ɡe̝.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ʝe.ne.aˈlo.ʝi.tos/

Adjective

ᾰ̓γενεᾱλόγητος • (ăgeneālógētos) m or f (neuter ᾰ̓γενεᾱλόγητον); second declension

1. of unrecorded descent
   • New Testament, Epistle to the Hebrews 7:3

Inflection

Second declension of ᾰ̓γενεᾱλόγητος; ᾰ̓γενεᾱλόγητον (Attic)

Number		Singular			Dual			Plural
Case/Gender		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter		Masculine / Feminine	Neuter
Nominative		ᾰ̓γενεᾱλόγητος ăgeneālógētos	ᾰ̓γενεᾱλόγητον ăgeneālógēton		ᾰ̓γενεᾱλογήτω ăgeneālogḗtō	ᾰ̓γενεᾱλογήτω ăgeneālogḗtō		ᾰ̓γενεᾱλόγητοι ăgeneālógētoi	ᾰ̓γενεᾱλόγητᾰ ăgeneālógētă
Genitive		ᾰ̓γενεᾱλογήτου ăgeneālogḗtou	ᾰ̓γενεᾱλογήτου ăgeneālogḗtou		ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ăgeneālogḗtoin	ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ăgeneālogḗtoin		ᾰ̓γενεᾱλογήτων ăgeneālogḗtōn	ᾰ̓γενεᾱλογήτων ăgeneālogḗtōn
Dative		ᾰ̓γενεᾱλογήτῳ ăgeneālogḗtōi	ᾰ̓γενεᾱλογήτῳ ăgeneālogḗtōi		ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ăgeneālogḗtoin	ᾰ̓γενεᾱλογήτοιν ăgeneālogḗtoin		ᾰ̓γενεᾱλογήτοις ăgeneālogḗtois	ᾰ̓γενεᾱλογήτοις ăgeneālogḗtois
Accusative		ᾰ̓γενεᾱλόγητον ăgeneālógēton	ᾰ̓γενεᾱλόγητον ăgeneālógēton		ᾰ̓γενεᾱλογήτω ăgeneālogḗtō	ᾰ̓γενεᾱλογήτω ăgeneālogḗtō		ᾰ̓γενεᾱλογήτους ăgeneālogḗtous	ᾰ̓γενεᾱλόγητᾰ ăgeneālógētă
Vocative		ᾰ̓γενεᾱλόγητε ăgeneālógēte	ᾰ̓γενεᾱλόγητον ăgeneālógēton		ᾰ̓γενεᾱλογήτω ăgeneālogḗtō	ᾰ̓γενεᾱλογήτω ăgeneālogḗtō		ᾰ̓γενεᾱλόγητοι ăgeneālógētoi	ᾰ̓γενεᾱλόγητᾰ ăgeneālógētă
Derived forms		Adverb			Comparative			Superlative
		ᾰ̓γενεᾱλογήτως ăgeneālogḗtōs			ᾰ̓γενεᾱλογητότερος ăgeneālogētóteros			ᾰ̓γενεᾱλογητότᾰτος ăgeneālogētótătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• “ἀγενεαλόγητος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀγενεαλόγητος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀγενεαλόγητος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀγενεαλόγητος in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• G35 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible