ἀγγελῶν

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lɔ̂ːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈlon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlon/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈlon/

Participle

ᾰ̓γγελῶν • (angelôn) m (feminine ᾰ̓γγελοῦσᾰ, neuter ᾰ̓γγελοῦν); first/third declension

future active participle contracted of ᾰ̓γγέλλω (angéllō)

Inflection

First and third declension of ᾰ̓γγελῶν; ᾰ̓γγελοῦσᾰ; ᾰ̓γγελοῦν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	ᾰ̓γγελῶν angelôn	ᾰ̓γγελοῦσᾰ angeloûsa	ᾰ̓γγελοῦν angeloûn	ᾰ̓γγελοῦντε angeloûnte	ᾰ̓γγελούσᾱ angeloúsā	ᾰ̓γγελοῦντε angeloûnte	ᾰ̓γγελοῦντες angeloûntes	ᾰ̓γγελοῦσαι angeloûsai	ᾰ̓γγελοῦντᾰ angeloûnta
Genitive	ᾰ̓γγελοῦντος angeloûntos	ᾰ̓γγελούσης angeloúsēs	ᾰ̓γγελοῦντος angeloûntos	ᾰ̓γγελούντοιν angeloúntoin	ᾰ̓γγελούσαιν angeloúsain	ᾰ̓γγελούντοιν angeloúntoin	ᾰ̓γγελούντων angeloúntōn	ᾰ̓γγελουσῶν angelousôn	ᾰ̓γγελούντων angeloúntōn
Dative	ᾰ̓γγελοῦντῐ angeloûnti	ᾰ̓γγελούσῃ angeloúsēi	ᾰ̓γγελοῦντῐ angeloûnti	ᾰ̓γγελούντοιν angeloúntoin	ᾰ̓γγελούσαιν angeloúsain	ᾰ̓γγελούντοιν angeloúntoin	ᾰ̓γγελοῦσῐ / ᾰ̓γγελοῦσῐν angeloûsi(n)	ᾰ̓γγελούσαις angeloúsais	ᾰ̓γγελοῦσῐ / ᾰ̓γγελοῦσῐν angeloûsi(n)
Accusative	ᾰ̓γγελοῦντᾰ angeloûnta	ᾰ̓γγελοῦσᾰν angeloûsan	ᾰ̓γγελοῦν angeloûn	ᾰ̓γγελοῦντε angeloûnte	ᾰ̓γγελούσᾱ angeloúsā	ᾰ̓γγελοῦντε angeloûnte	ᾰ̓γγελοῦντᾰς angeloûntas	ᾰ̓γγελούσᾱς angeloúsās	ᾰ̓γγελοῦντᾰ angeloûnta
Vocative	ᾰ̓γγελῶν angelôn	ᾰ̓γγελοῦσᾰ angeloûsa	ᾰ̓γγελοῦν angeloûn	ᾰ̓γγελοῦντε angeloûnte	ᾰ̓γγελούσᾱ angeloúsā	ᾰ̓γγελοῦντε angeloûnte	ᾰ̓γγελοῦντες angeloûntes	ᾰ̓γγελοῦσαι angeloûsai	ᾰ̓γγελοῦντᾰ angeloûnta
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	ᾰ̓γγελούντως angeloúntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.