ἀγγελῆτε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lɛ̂ː.te/ → /aɲ.ɟeˈli.te/ → /aɲ.ɟeˈli.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lɛ̂ː.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈle̝.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.te/

Verb

ᾰ̓γγελῆτε • (ăngelête)

1. second-person plural aorist passive subjunctive of ᾰ̓γγέλλω (ăngéllō)