ἀγγελείτην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lěː.tɛːn/ → /aɲ.ɟeˈli.tin/ → /aɲ.ɟeˈli.tin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lěː.tɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.te̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.tin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.tin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.tin/

Verb

ᾰ̓γγελείτην • (ăngeleítēn)

1. third-person dual aorist passive optative of ᾰ̓γγέλλω (ăngéllō)