ἀγγελείητε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lěː.ɛː.te/ → /aɲ.ɟeˈli.i.te/ → /aɲ.ɟeˈli.i.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lěː.ɛː.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.e̝.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.i.te/

Verb

ᾰ̓γγελείητε • (ăngeleíēte)

1. second-person plural aorist passive optative of ᾰ̓γγέλλω (ăngéllō)