ἀγγελέομεν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lé.o.men/ → /aɲ.ɟeˈle.o.men/ → /aɲ.ɟeˈle.o.men/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lé.o.men/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈle.o.men/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.o.men/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.o.men/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.o.men/

Verb

ᾰ̓γγελέομεν • (ăngeléomen)

1. first-person plural future active indicative of ᾰ̓γγέλλω (ăngéllō)