ἀγγελέοιτον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lé.oi̯.ton/ → /aɲ.ɟeˈle.y.ton/ → /aɲ.ɟeˈle.i.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lé.oi̯.ton/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈle.y.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.y.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.y.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈle.i.ton/

Verb

ᾰ̓γγελέοιτον • (ăngeléoiton)

1. second-person dual future active optative of ᾰ̓γγέλλω (ăngéllō)