ἀγανακτησόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.tɛː.só.me.nos/ → /a.ɣa.nak.tiˈso.me.nos/ → /a.ɣa.nak.tiˈso.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.tɛː.só.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nak.te̝ˈso.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.tiˈso.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.tiˈso.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nak.tiˈso.me.nos/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ἀ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Participle

ἀγᾰνακτησόμενος • (agănaktēsómenos) m (feminine ἀγανακτησομένη, neuter ἀγανακτησόμενον); first/second declension

1. future middle participle of ἀγανακτέω (aganaktéō)

Inflection

First and second declension of ἀγανακτησόμενος; ἀγανακτησομένη; ἀγανακτησόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγανακτησόμενος aganaktēsómenos	ἀγανακτησομένη aganaktēsoménē	ἀγανακτησόμενον aganaktēsómenon		ἀγανακτησομένω aganaktēsoménō	ἀγανακτησομένᾱ aganaktēsoménā	ἀγανακτησομένω aganaktēsoménō		ἀγανακτησόμενοι aganaktēsómenoi	ἀγανακτησόμεναι aganaktēsómenai	ἀγανακτησόμενᾰ aganaktēsómenă
Genitive		ἀγανακτησομένου aganaktēsoménou	ἀγανακτησομένης aganaktēsoménēs	ἀγανακτησομένου aganaktēsoménou		ἀγανακτησομένοιν aganaktēsoménoin	ἀγανακτησομέναιν aganaktēsoménain	ἀγανακτησομένοιν aganaktēsoménoin		ἀγανακτησομένων aganaktēsoménōn	ἀγανακτησομένων aganaktēsoménōn	ἀγανακτησομένων aganaktēsoménōn
Dative		ἀγανακτησομένῳ aganaktēsoménōi	ἀγανακτησομένῃ aganaktēsoménēi	ἀγανακτησομένῳ aganaktēsoménōi		ἀγανακτησομένοιν aganaktēsoménoin	ἀγανακτησομέναιν aganaktēsoménain	ἀγανακτησομένοιν aganaktēsoménoin		ἀγανακτησομένοις aganaktēsoménois	ἀγανακτησομέναις aganaktēsoménais	ἀγανακτησομένοις aganaktēsoménois
Accusative		ἀγανακτησόμενον aganaktēsómenon	ἀγανακτησομένην aganaktēsoménēn	ἀγανακτησόμενον aganaktēsómenon		ἀγανακτησομένω aganaktēsoménō	ἀγανακτησομένᾱ aganaktēsoménā	ἀγανακτησομένω aganaktēsoménō		ἀγανακτησομένους aganaktēsoménous	ἀγανακτησομένᾱς aganaktēsoménās	ἀγανακτησόμενᾰ aganaktēsómenă
Vocative		ἀγανακτησόμενε aganaktēsómene	ἀγανακτησομένη aganaktēsoménē	ἀγανακτησόμενον aganaktēsómenon		ἀγανακτησομένω aganaktēsoménō	ἀγανακτησομένᾱ aganaktēsoménā	ἀγανακτησομένω aganaktēsoménō		ἀγανακτησόμενοι aganaktēsómenoi	ἀγανακτησόμεναι aganaktēsómenai	ἀγανακτησόμενᾰ aganaktēsómenă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγανακτησομένως aganaktēsoménōs				ἀγανακτησομενώτερος aganaktēsomenṓteros				ἀγανακτησομενώτᾰτος aganaktēsomenṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.