ἀγανακτεόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.te.ó.me.nos/ → /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/ → /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.te.ó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nak.teˈo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/

Participle

ἀγᾰνακτεόμενος • (agănakteómenos) m (feminine ἀγᾰνακτεομένη, neuter ἀγᾰνακτεόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀγανακτέω (aganaktéō)

Inflection

First and second declension of ἀγᾰνακτεόμενος; ἀγᾰνακτεομένη; ἀγᾰνακτεόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγᾰνακτεόμενος agănakteómenos	ἀγᾰνακτεομένη agănakteoménē	ἀγᾰνακτεόμενον agănakteómenon		ἀγᾰνακτεομένω agănakteoménō	ἀγᾰνακτεομένᾱ agănakteoménā	ἀγᾰνακτεομένω agănakteoménō		ἀγᾰνακτεόμενοι agănakteómenoi	ἀγᾰνακτεόμεναι agănakteómenai	ἀγᾰνακτεόμενᾰ agănakteómenă
Genitive		ἀγᾰνακτεομένου agănakteoménou	ἀγᾰνακτεομένης agănakteoménēs	ἀγᾰνακτεομένου agănakteoménou		ἀγᾰνακτεομένοιν agănakteoménoin	ἀγᾰνακτεομέναιν agănakteoménain	ἀγᾰνακτεομένοιν agănakteoménoin		ἀγᾰνακτεομένων agănakteoménōn	ἀγᾰνακτεομένων agănakteoménōn	ἀγᾰνακτεομένων agănakteoménōn
Dative		ἀγᾰνακτεομένῳ agănakteoménōi	ἀγᾰνακτεομένῃ agănakteoménēi	ἀγᾰνακτεομένῳ agănakteoménōi		ἀγᾰνακτεομένοιν agănakteoménoin	ἀγᾰνακτεομέναιν agănakteoménain	ἀγᾰνακτεομένοιν agănakteoménoin		ἀγᾰνακτεομένοις agănakteoménois	ἀγᾰνακτεομέναις agănakteoménais	ἀγᾰνακτεομένοις agănakteoménois
Accusative		ἀγᾰνακτεόμενον agănakteómenon	ἀγᾰνακτεομένην agănakteoménēn	ἀγᾰνακτεόμενον agănakteómenon		ἀγᾰνακτεομένω agănakteoménō	ἀγᾰνακτεομένᾱ agănakteoménā	ἀγᾰνακτεομένω agănakteoménō		ἀγᾰνακτεομένους agănakteoménous	ἀγᾰνακτεομένᾱς agănakteoménās	ἀγᾰνακτεόμενᾰ agănakteómenă
Vocative		ἀγᾰνακτεόμενε agănakteómene	ἀγᾰνακτεομένη agănakteoménē	ἀγᾰνακτεόμενον agănakteómenon		ἀγᾰνακτεομένω agănakteoménō	ἀγᾰνακτεομένᾱ agănakteoménā	ἀγᾰνακτεομένω agănakteoménō		ἀγᾰνακτεόμενοι agănakteómenoi	ἀγᾰνακτεόμεναι agănakteómenai	ἀγᾰνακτεόμενᾰ agănakteómenă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγᾰνακτεομένως agănakteoménōs				ἀγᾰνακτεομενώτερος agănakteomenṓteros				ἀγᾰνακτεομενώτᾰτος agănakteomenṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.