ἀγαθοποιούμενον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ǔː.me.non/ → /a.ɣa.θo.pyˈu.me.non/ → /a.ɣa.θo.piˈu.me.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.ǔː.me.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈu.me.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈu.me.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈu.me.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈu.me.non/

Participle

ἀγᾰθοποιούμενον • (agăthopoioúmenon)

1. nominative neuter singular contracted of ἀγαθοποιούμενος (agathopoioúmenos)