ἀγαθοποιουμένη

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.uː.mé.nɛː/ → /a.ɣa.θo.py.uˈme.ni/ → /a.ɣa.θo.pi.uˈme.ni/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.uː.mé.nɛː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.py.uˈme.ne̝/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.uˈme.ni/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.py.uˈme.ni/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pi.uˈme.ni/

Participle

ἀγᾰθοποιουμένη • (agăthopoiouménē)

1. nominative feminine singular contracted of ἀγαθοποιούμενος (agathopoioúmenos)