ἀγαθοποιέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.ɔːn/ → /a.ɣa.θo.pyˈe.on/ → /a.ɣa.θo.piˈe.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈe.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈe.on/

Verb

ἀγᾰθοποιέων • (agăthopoiéōn)

1. present active participle of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)

Inflection

First and third declension of ἀγαθοποιέων; ἀγαθοποιέουσᾰ; ἀγαθοποιέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγαθοποιέων agathopoiéōn	ἀγαθοποιέουσᾰ agathopoiéousă	ἀγαθοποιέον agathopoiéon		ἀγαθοποιέοντε agathopoiéonte	ἀγαθοποιεούσᾱ agathopoieoúsā	ἀγαθοποιέοντε agathopoiéonte		ἀγαθοποιέοντες agathopoiéontes	ἀγαθοποιέουσαι agathopoiéousai	ἀγαθοποιέοντᾰ agathopoiéontă
Genitive		ἀγαθοποιέοντος agathopoiéontos	ἀγαθοποιεούσης agathopoieoúsēs	ἀγαθοποιέοντος agathopoiéontos		ἀγαθοποιεόντοιν agathopoieóntoin	ἀγαθοποιεούσαιν agathopoieoúsain	ἀγαθοποιεόντοιν agathopoieóntoin		ἀγαθοποιεόντων agathopoieóntōn	ἀγαθοποιεουσῶν agathopoieousôn	ἀγαθοποιεόντων agathopoieóntōn
Dative		ἀγαθοποιέοντῐ agathopoiéontĭ	ἀγαθοποιεούσῃ agathopoieoúsēi	ἀγαθοποιέοντῐ agathopoiéontĭ		ἀγαθοποιεόντοιν agathopoieóntoin	ἀγαθοποιεούσαιν agathopoieoúsain	ἀγαθοποιεόντοιν agathopoieóntoin		ἀγαθοποιέουσῐ / ἀγαθοποιέουσῐν agathopoiéousĭ(n)	ἀγαθοποιεούσαις agathopoieoúsais	ἀγαθοποιέουσῐ / ἀγαθοποιέουσῐν agathopoiéousĭ(n)
Accusative		ἀγαθοποιέοντᾰ agathopoiéontă	ἀγαθοποιέουσᾰν agathopoiéousăn	ἀγαθοποιέον agathopoiéon		ἀγαθοποιέοντε agathopoiéonte	ἀγαθοποιεούσᾱ agathopoieoúsā	ἀγαθοποιέοντε agathopoiéonte		ἀγαθοποιέοντᾰς agathopoiéontăs	ἀγαθοποιεούσᾱς agathopoieoúsās	ἀγαθοποιέοντᾰ agathopoiéontă
Vocative		ἀγαθοποιέων agathopoiéōn	ἀγαθοποιέουσᾰ agathopoiéousă	ἀγαθοποιέον agathopoiéon		ἀγαθοποιέοντε agathopoiéonte	ἀγαθοποιεούσᾱ agathopoieoúsā	ἀγαθοποιέοντε agathopoiéonte		ἀγαθοποιέοντες agathopoiéontes	ἀγαθοποιέουσαι agathopoiéousai	ἀγαθοποιέοντᾰ agathopoiéontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγαθοποιεόντως agathopoieóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.