ἀγαθοποιέοιντο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.oi̯n.to/ → /a.ɣa.θo.pyˈe.yn.to/ → /a.ɣa.θo.piˈe.in.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.poi̯.é.oi̯n.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.pyˈe.yn.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.yn.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.pyˈe.yn.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.piˈe.in.do/

Verb

ἀγᾰθοποιέοιντο • (agăthopoiéointo)

1. third-person plural present mediopassive optative of ἀγαθοποιέω (agathopoiéō)