ἀγαθοεργέων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.er.ɡé.ɔːn/ → /a.ɣa.θo.erˈʝe.on/ → /a.ɣa.θo.erˈʝe.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.er.ɡé.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.tʰo.erˈɡe.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.erˈʝe.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.θo.erˈʝe.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.θo.erˈʝe.on/

Participle

ἀγᾰθοεργέων • (agăthoergéōn) m (feminine ἀγᾰθοεργέουσᾰ, neuter ἀγᾰθοεργέον); first/third declension

1. present active participle of ἀγαθοεργέω (agathoergéō)

Inflection

First and third declension of ἀγαθοεργέων; ἀγαθοεργέουσᾰ; ἀγαθοεργέον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγαθοεργέων agathoergéōn	ἀγαθοεργέουσᾰ agathoergéousă	ἀγαθοεργέον agathoergéon		ἀγαθοεργέοντε agathoergéonte	ἀγαθοεργεούσᾱ agathoergeoúsā	ἀγαθοεργέοντε agathoergéonte		ἀγαθοεργέοντες agathoergéontes	ἀγαθοεργέουσαι agathoergéousai	ἀγαθοεργέοντᾰ agathoergéontă
Genitive		ἀγαθοεργέοντος agathoergéontos	ἀγαθοεργεούσης agathoergeoúsēs	ἀγαθοεργέοντος agathoergéontos		ἀγαθοεργεόντοιν agathoergeóntoin	ἀγαθοεργεούσαιν agathoergeoúsain	ἀγαθοεργεόντοιν agathoergeóntoin		ἀγαθοεργεόντων agathoergeóntōn	ἀγαθοεργεουσῶν agathoergeousôn	ἀγαθοεργεόντων agathoergeóntōn
Dative		ἀγαθοεργέοντῐ agathoergéontĭ	ἀγαθοεργεούσῃ agathoergeoúsēi	ἀγαθοεργέοντῐ agathoergéontĭ		ἀγαθοεργεόντοιν agathoergeóntoin	ἀγαθοεργεούσαιν agathoergeoúsain	ἀγαθοεργεόντοιν agathoergeóntoin		ἀγαθοεργέουσῐ / ἀγαθοεργέουσῐν agathoergéousĭ(n)	ἀγαθοεργεούσαις agathoergeoúsais	ἀγαθοεργέουσῐ / ἀγαθοεργέουσῐν agathoergéousĭ(n)
Accusative		ἀγαθοεργέοντᾰ agathoergéontă	ἀγαθοεργέουσᾰν agathoergéousăn	ἀγαθοεργέον agathoergéon		ἀγαθοεργέοντε agathoergéonte	ἀγαθοεργεούσᾱ agathoergeoúsā	ἀγαθοεργέοντε agathoergéonte		ἀγαθοεργέοντᾰς agathoergéontăs	ἀγαθοεργεούσᾱς agathoergeoúsās	ἀγαθοεργέοντᾰ agathoergéontă
Vocative		ἀγαθοεργέων agathoergéōn	ἀγαθοεργέουσᾰ agathoergéousă	ἀγαθοεργέον agathoergéon		ἀγαθοεργέοντε agathoergéonte	ἀγαθοεργεούσᾱ agathoergeoúsā	ἀγαθοεργέοντε agathoergéonte		ἀγαθοεργέοντες agathoergéontes	ἀγαθοεργέουσαι agathoergéousai	ἀγαθοεργέοντᾰ agathoergéontă
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγαθοεργεόντως agathoergeóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.