ἀάσας

See also: ἄασας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ǎː.saːs/ → /aˈa.sas/ → /aˈa.sas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ǎː.saːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aˈa.sas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aˈa.sas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aˈa.sas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aˈa.sas/

Verb

ἀάσας • (aásas)

1. aorist active participle of ἀάω (aáō)

Inflection

First and third declension of ἀάσᾱς; ἀάσᾱσᾰ; ἀάσᾰν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀάσᾱς aásās	ἀάσᾱσᾰ aásāsa	ἀάσᾰν aásan		ἀάσᾰντε aásante	ἀασᾱ́σᾱ aasā́sā	ἀάσᾰντε aásante		ἀάσᾰντες aásantes	ἀάσᾱσαι aásāsai	ἀάσᾰντᾰ aásanta
Genitive		ἀάσᾰντος aásantos	ἀασᾱ́σης aasā́sēs	ἀάσᾰντος aásantos		ἀασᾰ́ντοιν aasántoin	ἀασᾱ́σαιν aasā́sain	ἀασᾰ́ντοιν aasántoin		ἀασᾰ́ντων aasántōn	ἀασᾱσῶν aasāsôn	ἀασᾰ́ντων aasántōn
Dative		ἀάσᾰντῐ aásanti	ἀασᾱ́σῃ aasā́sēi	ἀάσᾰντῐ aásanti		ἀασᾰ́ντοιν aasántoin	ἀασᾱ́σαιν aasā́sain	ἀασᾰ́ντοιν aasántoin		ἀάσᾱσῐ / ἀάσᾱσῐν aásāsi(n)	ἀασᾱ́σαις aasā́sais	ἀάσᾱσῐ / ἀάσᾱσῐν aásāsi(n)
Accusative		ἀάσᾰντᾰ aásanta	ἀάσᾱσᾰν aásāsan	ἀάσᾰν aásan		ἀάσᾰντε aásante	ἀασᾱ́σᾱ aasā́sā	ἀάσᾰντε aásante		ἀάσᾰντᾰς aásantas	ἀασᾱ́σᾱς aasā́sās	ἀάσᾰντᾰ aásanta
Vocative		ἀάσᾱς aásās	ἀάσᾱσᾰ aásāsa	ἀάσᾰν aásan		ἀάσᾰντε aásante	ἀασᾱ́σᾱ aasā́sā	ἀάσᾰντε aásante		ἀάσᾰντες aásantes	ἀάσᾱσαι aásāsai	ἀάσᾰντᾰ aásanta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀασᾰ́ντως aasántōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.