แหกปาก

Thai

Etymology

From แหก (hɛ̀ɛk, “to break apart; to pull apart; to stretch apart; etc”) +‎ ปาก (bpàak, “mouth”).

Pronunciation

Orthographic		แหกปาก æ h k p ā k
Phonemic		แหก-ปาก æ h k – p ā k
Romanization	Paiboon	hɛ̀ɛk-bpàak
	Royal Institute	haek-pak
(standard) IPA(key)		/hɛːk̚˨˩.paːk̚˨˩/(R)

Verb

แหกปาก • (hɛ̀ɛk-bpàak) (abstract noun การแหกปาก)

1. (idiomatic and vulgar) to shout; to whoop; to scream.