แผลเปื่อย
Jump to navigation
Jump to search
From แผล (plɛ̌ɛ, “wound”) + เปื่อย (bpʉ̀ai, “to rot”).
Orthographic | แผลเปื่อย æ pʰ l e p ụ̄ ˋ ɒ y | |
Phonemic | แผฺล-เปื่อย æ pʰ ̥ l – e p ụ̄ ˋ ɒ y | |
Romanization | Paiboon | plɛ̌ɛ-bpʉ̀ai |
Royal Institute | phlae-pueai | |
(standard) IPA(key) | /pʰlɛː˩˩˦.pɯa̯j˨˩/(R) |