เขวี้ยง

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Thai

[edit]

Pronunciation

[edit]
Orthographicเขวี้ยง
e kʰ w ī ˆ y ŋ
Phonemic
เขฺวี้ยง
e kʰ ̥ w ī ˆ y ŋ
RomanizationPaiboonkwîiang
Royal Institutekhwiang
(standard) IPA(key)/kʰwia̯ŋ˥˩/(R)

Verb

[edit]

เขวี้ยง (kwîiang) (abstract noun การเขวี้ยง)

  1. to throw; to cast; to fling.