สาบสูญ

Thai

Etymology

From Khmer សាបសូន្យ (saapsounyɔɔ, “ruined; destroyed; eliminated; etc”).

Pronunciation

Orthographic		สาบสูญ s ā ɓ s ū ɲ
Phonemic		สาบ-สูน s ā ɓ – s ū n
Romanization	Paiboon	sàap-sǔun
	Royal Institute	sap-sun
(standard) IPA(key)		/saːp̚˨˩.suːn˩˩˦/(R)

Verb

สาบสูญ • (sàap-sǔun) (abstract noun การสาบสูญ)

1. (archaic) to be ruined; to be destroyed; to be eliminated.
   • 1802, พระยาพระคลัง (หน), เจ้า, “ตอนที่ ๑”, in สามก๊ก, พระนคร: ราชบัณฑิตยสภา, published 1928, page 5:

     เมืองพระเจ้าเลนเต้จะสาบสูญฉิบหายแล้ว

     mʉʉang prá-jâao leen dtêe jà sàap-sǔun chìp-hǎai lɛ́ɛo

     The empire of Emperor Lingdi will be ruined and lost now.

2. to disappear; to vanish; to be gone; to be lost; to be missing.
   • 1931, สมาหารหิตะคดี (โป๊ โปรคุปต์), ขุน, “ก”, in พจนานุกรมกฎหมาย, พระนคร: โรงพิมพ์โสภณพิพรรฒธนากร, page 5:

     กฎหมาย...สันนิษฐานว่าคนที่สาบสูญไป ๗ ปีนั้นตาย

     gòt-mǎai ... sǎn-nít-tǎan wâa kon tîi sàap-sǔun bpai · jèt · bpii nán dtaai

     The law...presumes that a person who has disappeared for seven years has died.