ประทับ

Thai

Alternative forms

• บรรทับ

Etymology

Uncertain. Probably from extension of ทับ (táp) by interpolating the first syllable, ประ- (bprà-).

Pronunciation

Orthographic		ประทับ p r a d ạ ɓ
Phonemic		ปฺระ-ทับ p ̥ r a – d ạ ɓ
Romanization	Paiboon	bprà-táp
	Royal Institute	pra-thap
(standard) IPA(key)		/pra˨˩.tʰap̚˦˥/(R)

Verb

ประทับ • (bprà-táp) (abstract noun การประทับ)

1. (royal) to remain; to stay.
2. (royal) to sit; to be seated.
   • 1932 December 10, “พระราชพิธีพระราชทานรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม พุทธศักราช ๒๔๗๕”, in ราชกิจจานุเบกษา, volume 49, page 3195:

     เสด็จออกพระที่นั่งอนันตสมาคม ประทับเหนือพระที่นั่งพุดตาน

     sà-dèt ɔ̀ɔk prá tîi-nâng à-nan-dtà-sà-maa-kom · bprà-táp nʉ̌ʉa prá tîi-nâng pút-dtaan

     [The King] went out [to] the Ananta Samakhom Hall, [where He] sat upon the Phuttan Throne.

3. (of a spirit, especially a holy or sacred one) to possess.

   Synonym: สิง (sǐng)

4. to affix; to imprint; to impress; to press; to stamp.
   • 1938, “คำนำของของผู้จัดพิมพ์”, in ประมวลกฎหมายรัชกาลที่ ๑, volume 1, พระนคร: มหาวิทยาลัยวิชาธรรมศาสตร์และการเมือง, page จ:

     ประทับตรา ๓ ดวงทุกเล่ม

     bprà-táp dtraa · sǎam · duuang túk lêm

     every copy was affixed with the three seals

Derived terms

• ตราประทับ
• ที่ประทับ
• ประทับใจ (bprà-táp-jai)
• ประทับฟ้อง
• ประทับรับฟ้อง

 

Descendants

• Khmer: ប្រថាប់ (prɑthap)