บุคคลธรรมดา

Thai

Etymology

From บุคคล (bùk-kon, “person”) +‎ ธรรมดา (tam-má-daa, “natural; ordinary”); calque of English natural person; perhaps first used in the revised Book 1 of the Siamese Civil and Commercial Code, promulgated on 11 November 1925.

Pronunciation

Orthographic		บุคคลธรรมดา ɓ u g g l dʰ r r m ɗ ā
Phonemic		บุก-คน-ทำ-มะ-ดา ɓ u k – g n – d å – m a – ɗ ā
Romanization	Paiboon	bùk-kon-tam-má-daa
	Royal Institute	buk-khon-tham-ma-da
(standard) IPA(key)		/buk̚˨˩.kʰon˧.tʰam˧.ma˦˥.daː˧/(R)

Noun

บุคคลธรรมดา • (bùk-kon-tam-má-daa) (classifier คน)

1. (law) natural person.
   • 1925 November 11, “พระราชกฤษฎีกาให้ใช้บทบัญญัติแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๑ และบรรพ ๒ ที่ได้ตรวจชำระใหม่ ลงวันที่ ๑๑ พฤศจิกายน ๒๔๖๘”, in ราชกิจจานุเบกษา‎^[1], volume 42, Bangkok: สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี, page 21:

     นิติบุคคลย่อมมีสิทธิและน่าที่เหมือนบุคคลธรรมดาเว้นเสียแต่สิทธิและน่าที่ซึ่งว่าโดยสภาพจะพึงมีพึงเปนได้เฉภาะแก่บุคคลธรรมดา

     ní-dtì-bùk-kon yɔ̂m mii sìt-tí lɛ́ nâa-tîi mʉ̌ʉan bùk-kon-tam-má-daa wén sǐia dtɛ̀ɛ sìt-tí lɛ́ nâa-tîi sʉ̂ng wâa dooi sà-pâap jà pʉng mii pʉng bpen dâai chà-pɔ́ gɛ̀ɛ bùk-kon-tam-má-daa

     A legal person does have the same rights and duties as a natural person, save the rights and duties which, by nature, can be owned by [or] can happen to a natural person only.

Antonyms

• นิติบุคคล (ní-dtì-bùk-kon)