บาด

Thai

Etymology

From Proto-Tai *ɓaːtᴰ. Cognate with Tày bát.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		บาด ɓ ā ɗ
Romanization	Paiboon	bàat
	Royal Institute	bat
(standard) IPA(key)		/baːt̚˨˩/(R)
Homophones edit		บาต บาตร บาท บาศ บาศก์

Noun

บาด • (bàat)

1. (now only found in combination) cut; wound.

Verb

บาด • (bàat) (abstract noun การบาด)

1. (often of a sharp and thin object, as a blade, knife, piece of glass, etc) to cut; to wound.
2. (figurative) to offend; to hurt; to injure.

Derived terms

• คอขาดบาดตาย
• บาดคอ
• บาดเจ็บ (bàat-jèp)
• บาดใจ
• บาดตา
• บาดทะจิต
• บาดทะยัก (bàat-tá-yák)
• บาดแผล (bàat-plɛ̌ɛ)
• บาดหมาง
• บาดหู