ทุ่ง

See also: ทั้ง and ทิ้ง

Thai

Alternative forms

• ท่ง (tông)

Etymology

From Proto-Tai *doŋᴮ (“open field”). Cognate with Lao ທົ່ງ (thong), Isan ท่ง, Northern Thai ᨴᩫ᩠᩵ᨦ, Khün ᨴᩫ᩠᩵ᨦ, Lü ᦑᦳᧂᧈ (tung¹), Shan တူင်ႈ (tūung), Tai Dam ꪶꪕ꪿ꪉ, Tai Nüa ᥖᥨᥒ (tong), Ahom 𑜄𑜤𑜂𑜫 (tuṅ), Zhuang doengh. Also compare Vietnamese đồng, Chinese 垌.

Pronunciation

Orthographic/Phonemic		ทุ่ง d u ˋ ŋ
Romanization	Paiboon	tûng
	Royal Institute	thung
(standard) IPA(key)		/tʰuŋ˥˩/(R)

Noun

ทุ่ง • (tûng)

1. field: expanse of open or cleared ground, especially a piece of land suitable or used for pasture or tillage.

Derived terms

• เดินทุ่ง
• ทุ่งนา (tûng-naa)
• ทุ่งนาป่าเขา
• ทุ่งหญ้า (tûng-yâa)
• น้ำท่วมทุ่งผักบุ้งโหรงเหรง
• ปวดท้องทุ่ง
• ปวดทุ่ง
• ไปทุ่ง
• ไฟลามทุ่ง (fai-laam-tûng)
• ลูกทุ่ง (lûuk-tûng)
• เล่นทุ่ง