Jump to content

മയിൽ

From Wiktionary, the free dictionary

Malayalam

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Dravidian *mayVr. Cognate with Tamil மயில் (mayil). Doublet of മയൂരം (mayūraṁ).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

മയിൽ (mayil)

A peacock
  1. peacock
    Synonyms: see Thesaurus:മയിൽ

Declension

[edit]
Declension of മയിൽ
Singular Plural
Nominative മയിൽ (mayil) മയിലുകൾ (mayilukaḷ)
Vocative മയിലേ (mayilē) മയിലുകളേ (mayilukaḷē)
Accusative മയിലിനെ (mayiline) മയിലുകളെ (mayilukaḷe)
Dative മയിലിന് (mayilinŭ) മയിലുകൾക്ക് (mayilukaḷkkŭ)
Genitive മയിലിന്റെ (mayilinṟe) മയിലുകളുടെ (mayilukaḷuṭe)
Locative മയിലിൽ (mayilil) മയിലുകളിൽ (mayilukaḷil)
Sociative മയിലിനോട് (mayilinōṭŭ) മയിലുകളോട് (mayilukaḷōṭŭ)
Instrumental മയിലിനാൽ (mayilināl) മയിലുകളാൽ (mayilukaḷāl)

Derived terms

[edit]

References

[edit]