From Wiktionary, the free dictionary
Borrowed from Sanskrit दन्त्य (dantya).
ദന്ത്യം • (dantyaṁ)
- (linguistics, phonetics) dental place of articulation
- Coordinate terms: കണ്ഠ്യം (kaṇṭhyaṁ), താലവ്യം (tālavyaṁ), മൂർധന്യം (mūṟdhanyaṁ), വർത്സ്യം (vaṟtsyaṁ), ദന്ത്യം (dantyaṁ), ഓഷ്ഠ്യം (ōṣṭhyaṁ)