തം

Malayalam

Etymology

Inherited from Proto-Dravidian *tam.

Pronunciation

• IPA^(key): /t̪ɐm/

Pronoun

തം • (taṁ)

1. (obsolete) their own; theirself's

Declension

Declension of തം
	Singular	Plural
Nominative	താൻ (tāṉ)	താം (tāṁ)
Vocative	[Term?]	[Term?]
Accusative	തന്നെ (tanne)	തമ്മെ (tamme)
Dative	തനിക്ക് (tanikkŭ)	തമുക്ക് (tamukkŭ)
Genitive	തന്റെ (tanṟe)	തമ്മുടെ (tammuṭe)
Locative	തന്നിൽ (tannil)	തമ്മിൽ (tammil)
Sociative	തന്നോട് (tannōṭŭ)	തമ്മോട് (tammōṭŭ)
Instrumental	തന്നാൽ (tannāl)	തമ്മാൽ (tammāl)