Jump to content

ಇರಿ

From Wiktionary, the free dictionary
See also: -ಇರಿ

Kannada

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

Noun

[edit]

ಇರಿ (iri)

  1. the flow of milk

Verb

[edit]

ಇರಿ (iri)

  1. to ooze
  2. to draw or squeeze milk from the mammary glands of (a cow, etc.)
Conjugation
[edit]
Conjugation of ಇರ (ira)
singular plural
first second third first second third
m f n m or f n
present (nonpast) ಇರಯುತ್ತೇನೆ (irayuttēne) ಇರಯುತ್ತೀಯೆ (irayuttīye)
ಇರಯುತ್ತೀ (irayuttī)
ಇರಯುತ್ತಾನೆ (irayuttāne) ಇರಯುತ್ತಾಳೆ (irayuttāḷe) ಇರಯುತ್ತದೆ (irayuttade) ಇರಯುತ್ತೇವೆ (irayuttēve) ಇರಯುತ್ತೀರಿ (irayuttīri) ಇರಯುತ್ತಾರೆ (irayuttāre) ಇರಯುತ್ತವೆ (irayuttave)
past ಇರೆನು (irenu)
ಇರೆ (ire)
ಇರೆ (ire)
ಇರಿ (iri)
ಇರನು (iranu)
ಇರ (ira)
ಇರಳು (iraḷu) ಇರಿತು (iritu) ಇರೆವು (irevu) ಇರಿರಿ (iriri) ಇರರು (iraru) ಇರುವು (iruvu)
future ಇರಯುವೆನು (irayuvenu)
ಇರಿದುಯುವೆ (iriduyuve)
ಇರಯುವೆ (irayuve)
ಇರಯುವಿ (irayuvi)
ಇರಯುವನು (irayuvanu)
ಇರಯುವ (irayuva)
ಇರಯುವಳು (irayuvaḷu) ಇರಯುವುದು (irayuvudu) ಇರಯುವೆವು (irayuvevu) ಇರಯುವಿರಿ (irayuviri) ಇರಯುವರು (irayuvaru) ಇರಯುವುವು (irayuvuvu)
negative ಇರಯೆನು (irayenu) ಇರಯೆ (iraye) ಇರಯನು (irayanu) ಇರಯಳು (irayaḷu) ಇರಯದು (irayadu) ಇರಯೆವು (irayevu) ಇರಯರಿ (irayari) ಇರಯರು (irayaru) ಇರಯವು (irayavu)
contingent ಇರೇನು (irēnu) ಇರೀಯೆ (irīye) ಇರಾನು (irānu) ಇರಾಳು (irāḷu) ಇರೀತು (irītu) ಇರೇವು (irēvu) ಇರೀರಿ (irīri) ಇರಾರು (irāru) ಇರಾವು (irāvu)
adverbial participles adjectival participles other nonfinite forms volitive forms
present adverbial participle ಇರಯುತ್ತ (irayutta) nonpast adjectival participle ಇರಯುವ (irayuva) infinitive ಇರಯಲು (irayalu) imperative singular ಇರ (ira) suihortative form ಇರಯುವೆ (irayuve)
past adverbial participle ಇರಿದು (iridu) past adjectival participle ಇರ (ira) dative infinitive ಇರಯಲಿಕ್ಕೆ (irayalikke) imperative plural ಇರಯಿರಿ (irayiri) cohortative form I ಇರಯೋಣ (irayōṇa)
negative adverbial participle ಇರಯದೆ (irayade) negative adjectival participle ಇರಯದ (irayada) conditional form ಇರರೆ (irare) optative ಇರಯಲಿ (irayali) cohortative form II ಇರಯುವಾ (irayuvā)


Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

ಇರಿ (iri)

  1. to stab; pierce
  2. to fight in battle
  3. to kill
  4. to multiply
  5. to engrave letters or symbols on the surface
Conjugation
[edit]
Conjugation of ಇರ (ira)
singular plural
first second third first second third
m f n m or f n
present (nonpast) ಇರಯುತ್ತೇನೆ (irayuttēne) ಇರಯುತ್ತೀಯೆ (irayuttīye)
ಇರಯುತ್ತೀ (irayuttī)
ಇರಯುತ್ತಾನೆ (irayuttāne) ಇರಯುತ್ತಾಳೆ (irayuttāḷe) ಇರಯುತ್ತದೆ (irayuttade) ಇರಯುತ್ತೇವೆ (irayuttēve) ಇರಯುತ್ತೀರಿ (irayuttīri) ಇರಯುತ್ತಾರೆ (irayuttāre) ಇರಯುತ್ತವೆ (irayuttave)
past ಇರೆನು (irenu)
ಇರೆ (ire)
ಇರೆ (ire)
ಇರಿ (iri)
ಇರನು (iranu)
ಇರ (ira)
ಇರಳು (iraḷu) ಇರಿತು (iritu) ಇರೆವು (irevu) ಇರಿರಿ (iriri) ಇರರು (iraru) ಇರುವು (iruvu)
future ಇರಯುವೆನು (irayuvenu)
ಇರಿದುಯುವೆ (iriduyuve)
ಇರಯುವೆ (irayuve)
ಇರಯುವಿ (irayuvi)
ಇರಯುವನು (irayuvanu)
ಇರಯುವ (irayuva)
ಇರಯುವಳು (irayuvaḷu) ಇರಯುವುದು (irayuvudu) ಇರಯುವೆವು (irayuvevu) ಇರಯುವಿರಿ (irayuviri) ಇರಯುವರು (irayuvaru) ಇರಯುವುವು (irayuvuvu)
negative ಇರಯೆನು (irayenu) ಇರಯೆ (iraye) ಇರಯನು (irayanu) ಇರಯಳು (irayaḷu) ಇರಯದು (irayadu) ಇರಯೆವು (irayevu) ಇರಯರಿ (irayari) ಇರಯರು (irayaru) ಇರಯವು (irayavu)
contingent ಇರೇನು (irēnu) ಇರೀಯೆ (irīye) ಇರಾನು (irānu) ಇರಾಳು (irāḷu) ಇರೀತು (irītu) ಇರೇವು (irēvu) ಇರೀರಿ (irīri) ಇರಾರು (irāru) ಇರಾವು (irāvu)
adverbial participles adjectival participles other nonfinite forms volitive forms
present adverbial participle ಇರಯುತ್ತ (irayutta) nonpast adjectival participle ಇರಯುವ (irayuva) infinitive ಇರಯಲು (irayalu) imperative singular ಇರ (ira) suihortative form ಇರಯುವೆ (irayuve)
past adverbial participle ಇರಿದು (iridu) past adjectival participle ಇರ (ira) dative infinitive ಇರಯಲಿಕ್ಕೆ (irayalikke) imperative plural ಇರಯಿರಿ (irayiri) cohortative form I ಇರಯೋಣ (irayōṇa)
negative adverbial participle ಇರಯದೆ (irayade) negative adjectival participle ಇರಯದ (irayada) conditional form ಇರರೆ (irare) optative ಇರಯಲಿ (irayali) cohortative form II ಇರಯುವಾ (irayuvā)


References

[edit]
  • V. Krishna (2019) “ಇರಿ”, in “Alar” V. Krishna's Kannada → English dictionary, Zerodha