భీముడు

See also: భీముఁడు

Telugu

Alternative forms

భీముఁడు (bhīmun̆ḍu)

Etymology

From Sanskrit भीम (bhīma) +‎ -డు (-ḍu).

Proper noun

భీముడు • (bhīmuḍu) m

1. name of the second of the Pandavas in Mahabharata

Declension

Declension of భీముడు

	singular	plural
nominative	భీముడు (bhīmuḍu)	భీములు (bhīmulu)
accusative	భీముని (bhīmuni)	భీముల (bhīmula)
instrumental	భీమునితో (bhīmunitō)	భీములతో (bhīmulatō)
dative	భీమునికొరకు (bhīmunikoraku)	భీములకొరకు (bhīmulakoraku)
ablative	భీమునివలన (bhīmunivalana)	భీములవలన (bhīmulavalana)
genitive	భీమునియొక్క (bhīmuniyokka)	భీములయొక్క (bhīmulayokka)
locative	భీమునియందు (bhīmuniyandu)	భీములయందు (bhīmulayandu)
vocative	ఓ భీమా (ō bhīmā)	ఓ భీములారా (ō bhīmulārā)

Synonyms

• భీమసేనుడు (bhīmasēnuḍu)
• వృకోదరుడు (vr̥kōdaruḍu)

References

• "భీ" in Charles Philip Brown (1903) A Telugu-English dictionary, Madras: Promoting Christian Knowledge, page 924