வெம்மணல்

Tamil

Etymology

From வெம் (vem, “white, pale”, from வெம்மை (vemmai, “whiteness”), compare வெண்மை (veṇmai)) +‎ மணல் (maṇal, “sand”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋemːaɳal/

Noun

வெம்மணல் • (vemmaṇal)

1. white sand
2. (Hinduism) a kind of hell

   Synonyms: வாலுகப்பிரபை (vālukappirapai); see also Thesaurus:நரகம்

Declension

Declension of வெம்மணல் (vemmaṇal) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	வெம்மணல் vemmaṇal	-
Vocative	வெம்மணலே vemmaṇalē	-
Accusative	வெம்மணலை vemmaṇalai	-
Dative	வெம்மணலுக்கு vemmaṇalukku	-
Genitive	வெம்மணலுடைய vemmaṇaluṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	வெம்மணல் vemmaṇal	-
Vocative	வெம்மணலே vemmaṇalē	-
Accusative	வெம்மணலை vemmaṇalai	-
Dative	வெம்மணலுக்கு vemmaṇalukku	-
Benefactive	வெம்மணலுக்காக vemmaṇalukkāka	-
Genitive 1	வெம்மணலுடைய vemmaṇaluṭaiya	-
Genitive 2	வெம்மணலின் vemmaṇaliṉ	-
Locative 1	வெம்மணலில் vemmaṇalil	-
Locative 2	வெம்மணலிடம் vemmaṇaliṭam	-
Sociative 1	வெம்மணலோடு vemmaṇalōṭu	-
Sociative 2	வெம்மணலுடன் vemmaṇaluṭaṉ	-
Instrumental	வெம்மணலால் vemmaṇalāl	-
Ablative	வெம்மணலிலிருந்து vemmaṇaliliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936) “வெம்மணல்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press