வெண்

Tamil

Etymology

Back-formation from வெண்மை (veṇmai).

Pronunciation

• IPA^(key): /ʋɛɳ/

Adjective

வெண் • (veṇ)

1. white, pure, bright

Derived terms

• வெங்கண் (veṅkaṇ)
• வெண்கண் (veṇkaṇ)
• வெண்கலம் (veṇkalam)
• வெண்கல் (veṇkal)
• வெண்குன்றி (veṇkuṉṟi)
• வெண்குஷ்டம் (veṇkuṣṭam)
• வெண்கோட்டம் (veṇkōṭṭam)
• வெண்சலசமுற்றாள் (veṇcalacamuṟṟāḷ)
• வெண்சுடர் (veṇcuṭar)
• வெண்டலை (veṇṭalai)
• வெண்டேர் (veṇṭēr)
• வெண்ணிறம் (veṇṇiṟam)
• வெண்ணிலம் (veṇṇilam)
• வெண்ணோக்காடு (veṇṇōkkāṭu)
• வெண்பதம் (veṇpatam)
• வெண்பலி (veṇpali)
• வெண்பா (veṇpā)
• வெண்பொன் (veṇpoṉ)
• வெண்மணி (veṇmaṇi)

 

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “வெண்”, in Digital Dictionaries of South Asia