மும்மை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From மூ () +‎ -மை (-mai), derived from Proto-Dravidian *mūnṯu.. Cognate to Kannada ಮೂಮೆ (mūme).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

மும்மை (mummai)

  1. the state of being three
  2. three, threefold
  3. the three states of existence
  4. (grammar) the three tenses

Declension

[edit]
ai-stem declension of மும்மை (mummai)
Singular Plural
Nominative மும்மை
mummai
மும்மைகள்
mummaikaḷ
Vocative மும்மையே
mummaiyē
மும்மைகளே
mummaikaḷē
Accusative மும்மையை
mummaiyai
மும்மைகளை
mummaikaḷai
Dative மும்மைக்கு
mummaikku
மும்மைகளுக்கு
mummaikaḷukku
Genitive மும்மையுடைய
mummaiyuṭaiya
மும்மைகளுடைய
mummaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மும்மை
mummai
மும்மைகள்
mummaikaḷ
Vocative மும்மையே
mummaiyē
மும்மைகளே
mummaikaḷē
Accusative மும்மையை
mummaiyai
மும்மைகளை
mummaikaḷai
Dative மும்மைக்கு
mummaikku
மும்மைகளுக்கு
mummaikaḷukku
Benefactive மும்மைக்காக
mummaikkāka
மும்மைகளுக்காக
mummaikaḷukkāka
Genitive 1 மும்மையுடைய
mummaiyuṭaiya
மும்மைகளுடைய
mummaikaḷuṭaiya
Genitive 2 மும்மையின்
mummaiyiṉ
மும்மைகளின்
mummaikaḷiṉ
Locative 1 மும்மையில்
mummaiyil
மும்மைகளில்
mummaikaḷil
Locative 2 மும்மையிடம்
mummaiyiṭam
மும்மைகளிடம்
mummaikaḷiṭam
Sociative 1 மும்மையோடு
mummaiyōṭu
மும்மைகளோடு
mummaikaḷōṭu
Sociative 2 மும்மையுடன்
mummaiyuṭaṉ
மும்மைகளுடன்
mummaikaḷuṭaṉ
Instrumental மும்மையால்
mummaiyāl
மும்மைகளால்
mummaikaḷāl
Ablative மும்மையிலிருந்து
mummaiyiliruntu
மும்மைகளிலிருந்து
mummaikaḷiliruntu

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “மும்மை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press