மும்மை

Tamil

Etymology

From மூ (mū) +‎ -மை (-mai), derived from Proto-Dravidian *mūnṯu.. Cognate to Kannada ಮೂಮೆ (mūme).

Pronunciation

• IPA^(key): /mʊmːɐɪ̯/

Noun

மும்மை • (mummai)

1. the state of being three
2. three, threefold
3. the three states of existence
4. (grammar) the three tenses

Declension

ai-stem declension of மும்மை (mummai)
	Singular	Plural
Nominative	மும்மை mummai	மும்மைகள் mummaikaḷ
Vocative	மும்மையே mummaiyē	மும்மைகளே mummaikaḷē
Accusative	மும்மையை mummaiyai	மும்மைகளை mummaikaḷai
Dative	மும்மைக்கு mummaikku	மும்மைகளுக்கு mummaikaḷukku
Genitive	மும்மையுடைய mummaiyuṭaiya	மும்மைகளுடைய mummaikaḷuṭaiya
	Singular	Plural
Nominative	மும்மை mummai	மும்மைகள் mummaikaḷ
Vocative	மும்மையே mummaiyē	மும்மைகளே mummaikaḷē
Accusative	மும்மையை mummaiyai	மும்மைகளை mummaikaḷai
Dative	மும்மைக்கு mummaikku	மும்மைகளுக்கு mummaikaḷukku
Benefactive	மும்மைக்காக mummaikkāka	மும்மைகளுக்காக mummaikaḷukkāka
Genitive 1	மும்மையுடைய mummaiyuṭaiya	மும்மைகளுடைய mummaikaḷuṭaiya
Genitive 2	மும்மையின் mummaiyiṉ	மும்மைகளின் mummaikaḷiṉ
Locative 1	மும்மையில் mummaiyil	மும்மைகளில் mummaikaḷil
Locative 2	மும்மையிடம் mummaiyiṭam	மும்மைகளிடம் mummaikaḷiṭam
Sociative 1	மும்மையோடு mummaiyōṭu	மும்மைகளோடு mummaikaḷōṭu
Sociative 2	மும்மையுடன் mummaiyuṭaṉ	மும்மைகளுடன் mummaikaḷuṭaṉ
Instrumental	மும்மையால் mummaiyāl	மும்மைகளால் mummaikaḷāl
Ablative	மும்மையிலிருந்து mummaiyiliruntu	மும்மைகளிலிருந்து mummaikaḷiliruntu

References

• University of Madras (1924–1936) “மும்மை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press