Jump to content

மாணவன்

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

From Sanskrit मानव (mānava).

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

மாணவன் (māṇavaṉ)

  1. male student, pupil

Declension

[edit]
ṉ-stem declension of மாணவன் (māṇavaṉ)
Singular Plural
Nominative மாணவன்
māṇavaṉ
மாணவர்கள்
māṇavarkaḷ
Vocative மாணவனே
māṇavaṉē
மாணவர்களே
māṇavarkaḷē
Accusative மாணவனை
māṇavaṉai
மாணவர்களை
māṇavarkaḷai
Dative மாணவனுக்கு
māṇavaṉukku
மாணவர்களுக்கு
māṇavarkaḷukku
Genitive மாணவனுடைய
māṇavaṉuṭaiya
மாணவர்களுடைய
māṇavarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மாணவன்
māṇavaṉ
மாணவர்கள்
māṇavarkaḷ
Vocative மாணவனே
māṇavaṉē
மாணவர்களே
māṇavarkaḷē
Accusative மாணவனை
māṇavaṉai
மாணவர்களை
māṇavarkaḷai
Dative மாணவனுக்கு
māṇavaṉukku
மாணவர்களுக்கு
māṇavarkaḷukku
Benefactive மாணவனுக்காக
māṇavaṉukkāka
மாணவர்களுக்காக
māṇavarkaḷukkāka
Genitive 1 மாணவனுடைய
māṇavaṉuṭaiya
மாணவர்களுடைய
māṇavarkaḷuṭaiya
Genitive 2 மாணவனின்
māṇavaṉiṉ
மாணவர்களின்
māṇavarkaḷiṉ
Locative 1 மாணவனில்
māṇavaṉil
மாணவர்களில்
māṇavarkaḷil
Locative 2 மாணவனிடம்
māṇavaṉiṭam
மாணவர்களிடம்
māṇavarkaḷiṭam
Sociative 1 மாணவனோடு
māṇavaṉōṭu
மாணவர்களோடு
māṇavarkaḷōṭu
Sociative 2 மாணவனுடன்
māṇavaṉuṭaṉ
மாணவர்களுடன்
māṇavarkaḷuṭaṉ
Instrumental மாணவனால்
māṇavaṉāl
மாணவர்களால்
māṇavarkaḷāl
Ablative மாணவனிலிருந்து
māṇavaṉiliruntu
மாணவர்களிலிருந்து
māṇavarkaḷiliruntu

References

[edit]
  • University of Madras (1924–1936) “மாணவன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press